- پیش گفتار 1
- پاسخ پرسش اول 22
- اشاره 22
- پاسخ پرسش دوم 23
- الف) تفسیر «حَیَّ عَلَی خَیرِ العَمَل» 26
- اشاره 26
- اول: دلیل های کنایی 26
- ب) همتایی نام علی علیه السلام با نام پیامبر صلی الله علیه و آله 38
- ج) گستردۀ توحید تا ولایت 45
- د) نمود ولایت در عالم میثاق 46
- اشاره 52
- دیدگاه شیخ صدوق (م391 ﮬ) 56
- یک: اصالت جواز (اصلِ جایز بودن کارها) 68
- اشاره 68
- دو: تنقیح مناط (دستیابی به ملاک) 69
- سه: وجود مصلحت 72
- چهار: دفع مفسده 73
_ و شهادت به توحید و رسالت را، به شهادتی کامل کن که دین در ملتِ اسلام به آن، کامل شد.
_ شهادت به ولایت، مثل صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله است که از خصوصِ عباراتِ اذان بیرون می باشد و در عموم ادله، داخل است.
دیدگاه شیخ صدوق (م391 ﮬ)
بسا بسیاری از احتیاط ها و درنگ ها دربارۀ شهادت سوم، به فتوایی برگردد که شیخ صدوق ابراز می دارد و می گوید:
مُفوِّضه (که لعنت خدا بر آنان باد) اخباری را وضع کردند و در آن جملۀ «محمّد و آل محمّد خیر البریّه» (محمد و آل محمد، بهترین خلق اند) را افزودند.
در بعضی از روایاتشان بعد از شهادت به رسالت، دو بار، عبارت «أشهد أنّ علیّاً ولی الله» (گواهی می دهم که علی ولی خداست) آمده است.
بعضی شان _ به جای این جمله _ روایت کرده اند که باید دو بار گفت: «أشهد أنَّ علیّاً أمیرالمؤمنین حقّاً»؛ گواهی می هم که علی، امیرالمؤمنین راستین است.
شکی در این نیست که علی علیه السلام ولی خداست و امیرالمؤمنین _ به حق _ می باشد و محمد و آلِ آن حضرت، بهترین انسان هایند، لیکن این جمله ها، در