علی (ع) مصداق پاکی ها صفحه 6

کنند ، چشمش را دربیاورند ، خودتان جنازه قاتل مرا دفن کنید ، به دست مردم نیفتد . چه کسی چنین دغدغه ای را نسبت به انسان دارد ؟ آن هم نسبت به اشقی الاشقیاء و قاتل خود .

به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا

این چه روح و فکر پاکی است که وقتی صبح نوزدهم او را روی گلیم می گذارند ، سر گلیم را بچه ها می گیرند می آورند داخل خانه ، بلافاصله نان و آب و شیر می آورند ، چشمش را باز می کند می گوید : حسن جان ! ابن ملجم هم مسافر است ، او هم روزه نیست ، صبحانه مرا به او بدهید بعد برای من صبحانه بیاورید . و برای این که قاتل را بیدار و آگاه کند آفتاب که طلوع کرد به پسرهایش گفت : قاتل را بیاورید من او را ببینم . ابن ملجم را آوردند . فرمود : بنشین کنار بستر من . برای این که او را تحریک بکند و به خود بیاید ، با آن حال مظلومانه اش برگشت گفت : من برای تو بد امامی بودم ؟ ! عیبی داشتم ؟ !

سفارش به استاندار

در عهدنامه مالک اشتر نوشت : مالک ! کاری کن که در خیمه حیات از حداقل زندگی خوب تمام مردم برخوردار باشند ، چه این که مردم هم دین تو باشند یا هم دین تو نباشند ، برای تو فرقی نکند . یک وقت نگویی چون اینها مؤمن هستند به اینها بیشتر برسم ، ولی اینها چون یهودی

، مسیحی یا زرتشتی اند از تدارکات کشور چیزی به آنها ندهم .(7)

دنیا در دیدگاه علی (ع)

اما راجع به دنیا پاک ترین نظر را داشت : «اِن ّ الدُنْیا دارُ صِدْق لِمَنْ صَدَقَها ، وَ دارُ عافیَه لِمَنْ فَهِمَ عَنْها وَ دارُ غِنیً لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْها وَ دارُ مَوْعِظَه لِمَنِ اتَّعَظَ بِها ، مَسْجِدُ أَحِبّاءاللّهِ وَ مُصَلّی مَلائِکَهِ اللّهِ وَ مَهْبَطُ وَحْیِ اللّهِ وَ مَتْجَرُ اَوْلیاءَاللّه اِکْتَسَبُوا فیها الرَحْمَه وَ رَبِحُوا فیها الْجَنَه» .(8) شما در تمام مکتب ها بگردید اگر نمونه این نظر را راجع به دنیا دیدید ؟

نیّت امیرالمؤمنین (ع)