«ابن مسعود، نماز نمی خواند و یا سجده نمی کرد مگر بر زمین) (1).
16- «ابراهیم (هنگام نماز) بر بردی می ایستاد و بر زمین سجده می کرد. گفتیم بردی چیست؟ گفت: حصیر» (2).
17- صالح بن حیوان سبائی گوید:
«رسول خدا(صلی الله علیه و آله) مردی را دید که عمامه را به پیشانی کشیده و بر گوانه اش سجده می کند، پیامبر(صلی الله علیه و آله) پیشانی او را از عمامه نمایان کرد» (3).
بخش دوّم: روایات سجده بر غیر زمین بدون داشتن هیچگونه عذری
1- انس بن مالک می گوید:
«مادر بزرگ او یعنی ملیکه، پیامبر(صلی الله علیه و آله) را برای تناول غذایی که برای آن حضرت تهیه کرده بود، دعوت نمود. پیامبر(صلی الله علیه و آله) از آن غذا میل نمود و فرمود: برخیزید تا با شما نماز را به جای آورم. انس گوید: حصیری که متعلق به ما بود، برداشتم. این حصیر بر اثر استفادۀ زیاد، سیاه گشته بود. بر آن آب پاشیدم، آنگاه پیامبر(صلی الله علیه و آله) به نماز ایستاد، من به همراه یتیم (ضمیره) پشت سر آن حضرت به صف ایستادیم و پیر زن پشت سر ما ایستاد، ...» (4).
1- (1) - مجمع الزوائد: 2/ 57.
2- (2) - همان.
3- (3) - السنن الکبری: 2/ 105؛ نصب الرایه الزیلعی: 386/1.
4- (4) - صحیح بخاری: 101/1؛ سنن نسایی: 2/ 57.