می باشد؛ زیرا محل (رؤوس) نصب است, هر چند که ظاهراً حرف جرّ، آن را مجرور کرده است؛ بنابر این، باز حکم هر دو (رؤوس وارجل) مسح می باشد. قرائت أرجل هم به فتح - بنابر عطف بر محل رؤوس - و هم به کسره - بنابر عطف به ظاهر - رواست.
فخر رازی این کلام را گفته و در پایان این توضیح گفته است که: «مذهب مشهور نحویها همین است» (1) .
دلایل کسانی که شستن پاها را لازم می دانند
به طور کلّی مذاهب اهل تسنّن، شستن پاها را در وضو واجب می دانند وبه دلایلی استدلال کرده اند که فخر رازی بعضی از آنها را در تفسیرش ذکر کرده است.
او می نویسد:
«روایات زیادی نقل شده که شستن پاها را واجب می داند ومعلوم است که شستن, شامل مسح هم است وعکس آن صحیح نیست؛ یعنی مسح، شامل شستن نمی باشد، پس به احتیاط نزدیکتراست؛ بنابر این، باید شستن پاها را واجب بدانیم» (2).
قرطبی گفته است:
1- (1) - التفسیر الکبیر: 161/11.
2- (2) - التفسیر الکبیر: 11/ 162.