وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 108

عبدالرزّاق از مَعْمَر ، و ثوری از ابو اسحاق ، از عاصم بن ضَمْرَه ، از علی روایت می کند که فرمود :

در انگشتان ، دیه ، ده ده است .(1)

از امام صادق علیه السلام روایت است که دیه انگشت ده شتر است ، و در خبر دیگری است که انگشتان در دیه ، مساوی اند .(2)

رجوع عُمَر از حکم اوّلش بر مروان (آن گاه که بر ابن عبّاس اعتراض کرد) پوشیده ماند ؛ زیرا عبدالرزّاق ، از مَعْمَر ، از عبداللّه بن عبدالرّحمان انصاری ، از ابن مُسَیَّب روایت می کند که گفت :

عُمَر بن خطّاب ، در دیه انگشتان ، حکمی کرد ، سپس از نامه ای خبردار شد که پیامبر صلی الله علیه و آله به آل حَزْم نوشت که : در هر یک از انگشتان دست و پا ، ده شتر ، دیه است .

عُمَر همین حکم را گرفت و اَمر اوّلش را ترک کرد .(3)

5 . جمع میان دو نماز

مالک در الموطّأ از ابن عبّاس روایت می کند که گفت :

رسول خدا صلی الله علیه و آله بی آنکه خوفی رَوَد و در سفر باشد ، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را با هم خواند .(4)

از علی علیه السلام و از اهل بیت علیهم السلام عین این خبر از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل است .

بدین سان ، فقه طالبیان (حَسَنی باشند یا حسینی) در جواز جمع میان دو نماز ، اتفاق دارد .(5)

1- . مصنّف عبدالرزّاق 9 : 383 ، حدیث 17693 ؛ سنن بیهقی 8 : 92 ، حدیث 16060 .
2- . تهذیب الأحکام 10 : 259 ، حدیث 1023 ؛ الاستبصار 4 : 291 ، حدیث 1101 ؛ من لا یحضره الفقیه 4 : 134 ، حدیث 5259 .
3- . مصنّف عبدالرزّاق 9 : 385 ، حدیث 17706 .
4- . الموطّأ 1 : 144 ، حدیث 330 ؛ صحیح مسلم 1 :¨ 489 و490 ، حدیث 49 و54 ؛ شرح معانی الآثار 1 : 160 ؛ سنن اَبی داود 2 : 6 ، حدیث 1210 .
5- . این مسئله ، نزد اهل بیت علیهم السلام اجماعی است و از امام صادق علیه السلام روایت است . بنگرید به ، تهذیب الأحکام 2 : 24 ، حدیث 68 ؛ الاستبصار 1 : 246 ، حدیث 881 ؛ من لا یحضره الفقیه 1 : 216 ، حدیث 647 . نیز از «مسند زید : 98» از زید بن علی روایت است . همچنین از ابن عبّاس روایت است ؛ بنگرید به ، الموطّأ 1 : 144 ، حدیث 330 ؛ صحیح مسلم 1 : 489 - 491 ، حدیث 49 و54 و57 و58 ؛ مسند احمد 1 : 221 .