وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 258

بر اساس قول شیعه که واضح است و بر اساس قول اهل سنّت بدان خاطر که آنان جمله «هذا وضوء من لم یحدث» (این وضوی کسی است که حدثی از او سر نزد)(1) تفسیر به وضوی پس از وضو کرده اند و گفته اند در تجدید وضو ، مسح پاها کفایت می کند ، هرچند فرض اوّلی آن ، غَسْل (شستن) است یا به معنای دیگری که گفته اند : اگر انسان پاها را بشوید و در پاافزار کند ، مسح بر آنها کفایت می کند .

توضیح معنای این جمله خواهد آمد و مقصود از آن ، آنچه را بزرگان اهل سنّت فهمیده اند

(اینکه این جمله اشاره به مسح بر پاافزار است) نمی باشد .

در هر حال ، سخن شایان ذکر در اینجا این است که مستفاد از روایات نَزَّال ، مَسْح پاهاست ، نه غَسل آنها .

اسناد روایت ششم

اشاره

عبداللّه می گوید : برایم حدیث کرد پدرم [ گفت : ] برای ما حدیث کرد محمّد بن فُضَیل ،(2) از اَعْمَش ، از عبدالملک بن مَیْسَرَه ، از نَزَّال بن سَبْرَه که گفت :

در حالی که علی رضی الله عنه در رَحبه بود ، کوزه آبی برایش آوردند . کفی از آب برداشت ، مضمضه و استنشاق کرد ، سپس صورت و ساق ها و سرش را مسح کشید ، آن گاه در حال ایستاده آب آشامید .

سپس گفت : این وضوی کسی است که بدعت نگذارد . رسول خدا صلی الله علیه و آلهرا دیدم که همین گونه وضو گرفت .(3)

1- . این ترجمه ، براساس فهم اهل سنت است ، پیش از این ، ترجمه این عبارت براساس فهم شیعه بیان گردید و آن چنین است : این وضوی کسی است که بدعت نگذارد .
2- . وی محمّد بن فضیل بن غزوان ضبّی غلام ایشان ابو عبدالرّحمان کوفی است . اصحاب صحاح و سنن از وی روایت کرده اند . بنگرید به ، تهذیب الکمال 26 : 293 ، شماره 5548 ؛ تهذیب التهذیب 9 : 359 ، شماره 660 ؛ سیر اعلام النبلاء 9 : 173 ، شماره 52 و دیگر مصادر .
3- . مسند احمد 1 : 78 ، حدیث 583 .