وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 501

و آن را صحیح نمی دانند) گذشت ؛ به ویژه هنگامی که به وجود ابو عَوانه - در سند ابی داود - و یعلی (در سند نسائی) پی ببریم ، دو نفری که از سوی علمای رجال تضعیف شده اند .

بنابراین ، سند این حدیث ، منقطع و ضعیف است ، نمی توان به آن احتجاج کرد ؛ به ویژه پس از آگاهی به اینکه عَمْرو بن شعیب ناصبی بود و نظرِ همه امامان درایه و رجال این است که قول ناصبی را نباید پذیرفت .

2 . روایت منصور بن معتمر از هِلال بن یِساف ، از ابو یحیی اَعرج از عبداللّه .

این طریق - به خودی خود - ضعیف می باشد و به اعتبار دیگر روایات (به شرط آنکه منفرد

نباشد و با روایاتِ ثقات ناساز نیفتد) مقبول و «منظور فیه» است .

روایت وضوی مَسْحی عبداللّه بن عَمْرو

3 . روایت یوسف بن ماهِک از عبداللّه بن عَمْرو بن عاص در مَسْح .

این طریق به ابو عَوانه مخدوش است جز اینکه مرتبه ضعفِ احادیث ابو عَوانه با اعتبار و شواهد تدارک می شود و مانند روایات پیشین نیست .

هرگاه بخاری و مسلم بر آوردن آن متفق باشند ، بر کسانی که بر این مبنا معتقدند ، آن روایت حجّت است .