وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 532

4 . ابن عبّاس از قبیله ای از انصار نقل می کند که بت پرست بودند ، لیکن به برتری علمی یهودیانی که در همسایگی آنها می زیستند اعتقاد داشتند و در کارهای فراوانی به آنها اقتدا می کردند .(1)

و دیگر نصوصی که بر اعتقاد عرب شبه جزیره - پیش از اسلام - به یهود دلالت دارند و اینکه آنها اهل فضل و علم اند و از کسانی می باشند که در امر حیات و دین ، به آنها مراجعه می شود .

این فهم ، یهود را یاری رساند تا با عقول عرب بازی کند و چیزهایی را که در کتاب هاشان وجود داشت ، در اسلام درآورند .

خدا و پیامبر از این امر بر مسلمانان می ترسیدند .

خدا مؤمنان را با این سخن برحذر داشت ، فرمود :

« لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا » ؛(2) دشمن سرسختِ اهل ایمان ، یهود و مشرکان اند .

زیرا خدای سبحان ، بر نیّت ها و درون آنها آگاه بود و اینکه آنان سخن را از جاهای خویش تحریف می کنند و کذب و افترا بر خدا و رسول را قبیح نمی دانند ، در حالی که رسول خدا را می شناسند و آگاه اند به اینکه حق با اوست :

« یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ » ؛(3) پیامبر را همچون فرزندشان می شناسند و گروهی از آنها آگاهانه حق را کتمان می کنند .

خلاصه آنچه گذشت این است که : عرب ، پیش از اسلام (و حتّی بعد از آن) از یهود جزیره تأثیر پذیرفت و امکان دارد این وضوی غَسْلی از آنها برگرفته شده باشد ؛ زیرا راوی آن «حُمران بن اَبان» از یهودیان است .

نیز بدان خاطر که غَسْل (شستن) از مَسْح بیشتر پا را تمیز می سازد و از همین امر می توان برای اِقناع دیگران - به وضوی غَسْلی - بهره بُرد .

1- . الإسرائیلیّات و اَثرها فی کتب التفسیر : 109 .
2- . سوره مائده 5 آیه 82 .
3- . سوره بقره 2 آیه 146 .