وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 533

لیکن اسلام ، آیین تسلیم و عبودیّت به نصوص الهی است ، و دین خدا با عقل های ناقص و هوی و رأی به دست نمی آید .

عبداللّه بن عَمْرو و یک بار شتر از کتاب های یهود

ارتباط بعضی از صحابه با یهود و یهودیّت را - پیش از این - آشکار ساختیم ،(1) و اینکه ابوذر غفاری بر کعب الأحبار - در حضور عثمان - برآشفت و گفت : ای یهودی زاده ، آیا دین ما را یادمان می دهی ؟! و عثمان را سخن ابوذر ناخوشایند افتاد و او را به تبعید تهدید کرد .

همچنین در کلام عایشه (دختر ابوبکر) واژه ای هست که به باور عایشه اشاره دارد ، اینکه عثمان با یهود ارتباط داشت ؛ زیرا درباره عثمان گفت : این نعثل را بکشید که کافر شد .

از نسبت عثمان به «نعثل» (که مردی یهودی بود) و تصریح عایشه به کفر وی ، می فهمیم که عثمان در بعضی از امور به آنها مراجعه می کرد ؛ زیرا می دانیم که مسلمانان به دفن او جز در مقابر یهود ، راضی نشدند .

از این خاستگاه ، بر ما لازم است که عبداللّه بن عمرو بن عاص و ارتباط او را با یهود شناسایی کنیم و اینکه آیا وی از آنان وضوی غَسْلی را گرفت یا نه ؟

از چیزهایی که هیچ یک از محقّقان در آن اختلاف نظر ندارند ، دست یابی عبداللّه بن عَمْرو بن عاص بر دو بار شتر از کتاب های یهود در معرکه «یرموک» است و صحیفه وی گاه «یرموکیّه» و گاه «زامله» نامیده می شود .

بعضی از علما در حجیّت مرویّات عبداللّه - به طور کلّی - شک دارند ؛ زیرا احتمال دارد از روایاتِ کتاب های این دو زامله باشد ، نه از آنچه از رسول خدا شنید .

احمد - در مسندش - روایتی را به این سند می آورد :