وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 539

کسانی که کتاب های یهود را پیش رسول خدا صلی الله علیه و آله می آوردند که این کار پیامبر را خشمگین ساخت و واداشت که بگوید : آیا گیج و حیران شدید ، چنان که یهود سرگردان اند ؟!(1)

زیرا معقول نیست که پیامبر صلی الله علیه و آله نقل اسرائیلیّات را اجازه دهد و در این کار باکی نبیند و دیگران را از نقلِ روایتِ خودش (چنان که در نقل اهل سنّت از آن حضرت آمده است) باز دارد .

و همچنین می توانیم در سبب نام گذاری عبداللّه صحیفه اش را به «صادقه» این احتمال را دهیم که این صحیفه از آن رو صادقه نامیده شد که تشکیک های صحابه و تابعان را بزداید [ زیرا ] صحابه و تابعان به نقل های عبداللّه از پیامبر صلی الله علیه و آلهاطمینان نداشتند ، چراکه محتوای این صحیفه بر خلاف آموزه هایی بود که آنان از پیامبر شنیدند و دریافت داشتند .

تأکید عبداللّه بر اینکه این احادیث به او اختصاص دارد ، نه مسلمان ها و اینکه می گوید : «این صادقه است ، در آن سخنانی را از پیامبر شنیدم که میان من و او اَحَدی نبود» برای رفع این تشکیک است .

وضوی یهود

استاد «کرد علی» از کتاب مخطوطی که یکی از کاهنان طایفه سامری در «نابلس» نوشت ، مطلبی را نقل می کند ، در آن آمده است :

و شرط است نمازگزار پاک باشد ، و طهارت نزد آنان بر دو نوع است : اوّل غسل ، دوّم وضوء .

طهارت از حَدَث ، برای هر موسوی (یهودی) شرط اوّل است ، حتّی لمس زن حایض موجب غسل می باشد و حائض باید هنگام غسل سه تن از زنان را حاضر سازد بر سرش بایستند .

و امّا وضوء ، وضو گیرنده اوّلاً دستانش را می شوید و اگر از کسانی باشد که با دست کار می کنند ، باید دستان را تا آرنج و بازوها را سه بار شست و شو دهد ، سپس