وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 56

برای « وَامْسَحوا » ) منصوب است .

حاصل این است که : قرائت نصب در « وأرجُلکم » جز از باب عطف بر محلّ « بِرُؤُوسِکُم »

نیست و مَسْح را افاده می کند .(1)

بحث سندی خبر رجوع ابن عبّاس به شستن پاها

مُستدِل به این اخبار(2) تمسّک می جوید که ابن عبّاس به غَسْل رجوع کرد .

این اخبار برای اثبات ادّعای وی کافی نمی باشد ؛ زیرا از نظر سند و دلالت نمی توان به آنها اعتماد کرد .

از نظر سند ، این طُرُق به دو طریق می رسند :

یک : خالد بن مهران از عِکْرِمَه از ابن عبّاس (چنان که در طُرق سه گانه اوّل هست) .

درباره خالد بن مهران [ عالمان این سخن را گفته اند ] :

ابن حجر می گوید : وی روایات را مرسل [ بدون سند ] می آورد .(3)

حمّاد بن زید می گوید : حفظ وی را انکار می کنیم .(4)

ابن عُلَیَّه می گوید : در سند روایات وی خالد هست ... به وی اعتنا نمی کنیم ، شخص ضعیفی است (یعنی خالد حَذّاء) .(5)

عثمان بن سعید دارمی می گوید : از یحیی بن معین پرسیدم : داود نزد تو محبوب تر است یا خالد ؟ گفت : داود (یعنی ابن اَبی هند) .(6)

ابن سعد می گوید : بر قتب و دار العشور(7) در بصره گمارده شد و در خلافت ابو جعفر منصور

1- . برای آگاهی بیشتر به بحث قرآنی این پژوهش رجوع کنید .
2- . مثل این اخبار از دیگر صحابه روایت شده است .
3- . تقریب التهذیب : 191 ، رقم 1860 .
4- . الضعفاء عقیلی 2 : 4 ، شماره 402 .
5- . همان ؛ سیر اعلام النبلاء 6 : 190 ، شماره 90 .
6- . تهذیب الکمال 8 : 180 .
7- . آقای محمود مهدوی دامغانی ، این عبارت را بدین گونه به پارسی برمی گرداند : «خالد بن مهران به سرپرستی خزانه عوارض بصره و جهازخانه شتران گماشته شد» ترجمه طبقات ابن سعد 7 : 269 .