وضوی پیامبر صلی الله علیه و آله جلد 3 صفحه 6

روایاتِ غَسْلی

1 . طریق اوّل و اَسانید آن (عطاء بن یَسار از ابن عبّاس) .

یکم : بخاری می گوید : برای ما حدیث کرد محمّد بن عبدالرّحیم ،(1) گفت : به ما خبر داد ابو سَلَمَه خُزاعی - منصور بن سَلَمَه -(2) گفت : به ما خبر داد ابن بلال - یعنی سلیمان -(3) از زید بن اَسلم ،(4) از عطاء بن یسار ،(5) از ابن عبّاس که :

1- . وی ، ابو یحیی بزّاز ، بغدادی ، عدوی ، به «صاعقه» معروف بود . از موالیان آل عمر بن خطّاب ، فارسی الأصل است . عبداللّه بن احمد بن حنبل ، و نسائی ، و ابوبکر خطیب بغداد وی را توثیق کرده اند . ابو حاتم می گوید : وی ، صدوق است . اصحاب صحاح و سنن از او روایت آورده اند ، جز مسلم و ابن خزیمه . بنگرید به ، تهذیب الکمال 26 : 5 ، شماره 5417 ؛ الجرح والتعدیل 8 : شماره 33 ؛ تاریخ بغداد 2 : 363 ، شماره 873 و دیگر کتاب ها .
2- . وی منصور بن سَلَمَه ابو سلمه خُزاعی بغدادی است . ابن معین و ابن سعد وی را توثیق کرده اند . ابن حجر در «تهذیب الکمال) می نویسد : ابن عدی می گوید : در وی اشکالی نیست ، و در «تقریب التهذیب» می نگارد : وی ، ثقه ، ثبت ، حافظ است . بنگرید به ، تهذیب التکمال 28 : 533 ، شماره 6195 ؛ طبقات ابن سعد 7 : 345 ؛ تقریب التهذیب : 547 ، شماره 6901 (و دیگر مصادر) .
3- . وی سلیمان بن بلال ، قرشی ، تیمی از موالیان ایشان است . اصحاب صحاح و سنن از او روایت کرده اند . بنگرید به ، تهذیب الکمال 11 : 372 ، شماره 2496 ؛ سیر اعلام النبلاء 7 : 425 ، شماره 159 ؛ تهذیب التهذیب 4 : 154 ، شماره 304 (و دیگر مآخذ) هنگام وارسی سندی ، حدیث از وی خواهد آمد .
4- . وی ، زید بن اسلم ، قرشی ، عدوی ، ابو اسامه مدنی از موالیان عمر بن خطّاب است . اصحاب صحاح و سنن از او روایت کرده اند . بنگرید به ، تهذیب الکمال 10 : 12 ، شماره 2088 ؛ تهذیب التهذیب 3 : 341 ، شماره 728 ؛ تاریخ الکبیر (بخاری) 3 : 387 ، شماره 1287 (و دیگر کتاب ها) حدیث از وی خواهد آمد .
5- . وی عطاء بن یسار هلالی ، ابو محمّد مدنی ، غلام میمونه همسر پیامبر است . یحیی بن معین و ابو زُرعه و نسائی وی را توثیق می کنند . ذهبی در «میزان الاعتدال 5 : 97 ، شماره 5660» وی را می آورد ؛ زیرا وی از ابو درداء روایت را به طور مرسل نقل می کند . بخاری بدان تصریح دارد . بنگرید به ، تهذیب الکمال 20 : 125 ، شماره 3976 ؛ الجرح والتعدیل 6 : 338 ، شماره 1867 ؛ تهذیب التهذیب 7 : 194 ، شماره 400 (و دیگر مصادر) .