سیمای نماز صفحه 96

صفحه 96

انسان وقتی به این معنا واقف شود که جز حضرت الله وجودی بالاستقلال در دار هستی نیست ، چه معنا دارد که غیر او را مورد پرستش قرار دهد ؟

غیر اگر جماد است جزئی است کوچک از اجزاء هستی . اگر حیوان است موجودی است ناچیز در گوشه ای کوچک از عرصه گاه حیات . اگر انسان است فقیر و نیازمند و دردمند و مستمندی است چون خود شما . پس جایی برای پرستش و اطاعت و عبادت غیر

نمی ماند ، که روی آوردن به غیر عین کفر و شرک و درحقیقت بت گرایی و بت پرستی است و عبادتی که جز ضرر و خطر چیزی عاید زندگی انسان نمی کند .

این عبادت واقعی که با جمله « اِیّاکَ نَعْبُدُ » در نماز اعلام می شود ، عبارت است از به اجرا گذاشتن تمام دستورهای حق و پیامبران و امامان و فقیهان واجد شرایط و کناره گیری از محرّمات و آنچه حضرت حق بر انسان نمی پسندد .

بی شک ، پیمودن راه عبادت صحیح بدون رفع موانع ، و رهایی از قید و بند اوهام و مکتبهای غلط ، و آزادی از هوی و هوس ، و سرپیچی از اوامر و نواهی طاغوت و طاغوتیان امکان ندارد .

انسان با این عجز و فقری کهخ دارد ، بدون کمک خواهی از خداوند نمی تواند با این همه موانع به مبارزه برخیزد . این است که در راه عبادت باید از خدا کمک خواست تا اموری مادی و معنوی را برای جبران ضعف و ناتوانی انسان با او همراه کند ، و البته توجه به پروردگار و کمک خواهی از حضرتش ، در حقیقت جلب کشش و لطف و دستگیری اوست .

اِهْدِنا الصِراطَ الْمُسْتَقیم

هدایت ، راهنمایی با مهر و محبت و صلاح است به سوی مطلوب و مقصود ، و آن بر چند نوع است :

هدایت طبیعی یا تکوینی که شامل کلیه موجودات کیهانی و عناصر عرصه گاه شگفت انگیز آفرینش است .

هدایت غریزی و احساسی که مخصوص موجودات جاندار و یا شامل موجودات صاحب نَفْس است .

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه