منبر و محراب صفحه 1

جلسه اول

بسم الله الرحمن الرحیم

تفسیر امانت الهی

"إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَهَ عَلَی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولاً"(1) قرآن کریم می فرماید: ما امانتمان را عرضه کردیم برآسمان ها و زمین و کوه ها، آنها نتوانستند بار امانت ما را تحمل کنند.

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه فال به نام من دیوانه زدند(2)

چه بود آن امانت سنگین که آسمان با این عظمت، زمین با این وسعت و کوه ها با این قدرت نتوانستند آن را حمل کنند؟ "الأمانه هی الصّلاه"(3)؛ آن امانت سنگین نماز بود؛ "وَاسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ وَ إِنَّها لَکَبیرَهٌ إِلاَّ عَلَی الْخاشِعینَ"(4)؛ از روزه و نماز کمک بگیرید به درستی که نماز "لکبیره"، (نمی گوید روزه) به درستی که نماز عظیم است"إِلاَّ عَلَی الْخاشِعینَ"(5).

1- أحزاب:72.
2- آسمان بار امانت نتوانست کشید /قرعه کار به نام من دیوانه زدند. (غزلیات حافظ، غزل شماره 184)
3- این معنی از امانت در تفسیر إرشاد الأذهان إلی تفسیر القرآن،ص433 اشاره شده (و أمّا الأمانه فقیل هی الطاعه، و قیل هی شریعه اللّه من أحکامه و فرائضه و قیل هی الصّلاه و قیل هی أمانات الناس.) و در روایات و تفاسیر شیعی از امانت به امامت یاد شده است.مانند تفسیر المیزان و نیز این روایت: فس، تفسیر القمی قَالَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَهَ عَلَی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَها فَقَالَ الْأَمَانَهُ هِیَ الْإِمَامَه. (بحار الأنوار،بیروت،ج 23،ص280)       
4- بقره:45.
5- همان.