امام صادق(ع) میفرماید: «ما فرزندانمان را در سن هفتسالگی به مقدار توانشان دستور میدهیم که روزه بگیرند؛ تا نصف روز یا بیشتر یا کمتر. وقتی تشنگی یا گرسنگی بر آنان غلبه کرد، افطار میکنند. این عمل را به این دلیل انجام میدهیم تا بهتدریج به روزه گرفتن عادت
نمایند و قدرت آن را پیدا کنند؛ زیرا اگر صفات پسندیده بهصورت عادت درآید، بهآسانی قابل تغییر نیست».(1) یکی از راههای مفید در این راه استفاده از تشویق است. خانوادههایی که از فرصت دوران کودکی استفاده نمیکنند، در دوران بلوغ معمولاً با مشکلات جدی روبهرو میشوند. پدر و مادر باید فرزندان خود را به مجالس و مراسم دینی ببرند و در نماز جماعت شرکت کنند. این مراسم برای پرورش عواطف دینی کودکان بسیار مؤثر است.
1- [1] . محمدبنحسن عاملی، وسائل الشیعه، ج7، ص168.