از نمازگزاری تا انس با نماز (1) صفحه 67

طمأنینه قرائت، رکوع و سجودش را شتاب زده به جا می آورد، نمازش پذیرفته نیست(1) و دزدترین مردم کسی است که از نمازش می دزدد.(2) او نزد خداوند هم چون کلاغی است که با سرعت از زمین دانه بر می چیند و اگر بمیرد بردین حضرت محمد صلی الله علیه و آله نمرده است.(3) رکوع و سجده طولانی، فریاد ابلیس را بلند می کند(4) و قنوت و سجده طولانی نمازگزار را از عذاب آتش نجات می دهد.(5)

نشاط نمازگزار

نشاط یکی از آداب باطنی نماز است و نمازگزار باید از روی نشاط نماز بخواند؛ زیرا از نمازی که به عمد با بی میلی خوانده شود، نهی شده(6) و از ویژگی منافقان دانسته شده است.(7) قرآن از منافقان چنین یاد می کند: «وَ اِذا قاموا الی الصلاهِ قاموا کُسالی؛ آن ها با کسالت نماز می خوانند». (نساء: 142). هم چنین در آیه 54 سوره توبه از انفاق بدون عشق به شدت انتقاد شده است. چون تنها اشتیاق در عبادت است که رشد معنوی را به دنبال دارد.

1- بحارالانوار، ج 84، ص 253.
2- بحارالانوار، ج 82، ص 222؛ میزان الحکمه، ج 5، ص 406.
3- وسایل الشیعه، ج 3، ص 24.
4- نماز در آیینه حدیث، عباس عزیزی، به نقل از مواعظ العدیه، ص 243.
5- نماز در آیینه حدیث، ص 36 به نقل از تصنیف غرر الحکم، ص 175، حدیث 3353.
6- قال علی (ع): «لا یقومَنَّ احدکم فی الصلاه متکاسلاً و لا ناعسا» «در حالت کسالت و چرت هرگز نماز نخوانید» خصال، شیخ صدوق، ص 613، باب الواحد الی المأه، حدیث 10، وسایل الشیعه، ج 4، کتاب الصلاه، باب 13، افعال الصلاه حدیث 4
7- میزان الحکمه، ج 5، ص 398، بحارالانوار، ج 84، ص 231.