مفتاح: درسنامه عمومی معارف نماز صفحه 81

1- شیخ کلینی، اصول کافی، ج 3، ص 500

2- سعدی

و برهنگان جامعه بی توجه اند، قبول نیست". (1)

نمونه ای از انفاق امام صادق(ع)

« معلی بن خُنَیْس» می گوید: شبی امام صادق(ع)به قصد «سایبان بنی ساعده»(2) از خانه بیرون رفتند. آن شب بارانی بود. من نیز دنبال آن حضرت(ع)حرکت کردم. ناگاه چیزی از دست امام بر زمین افتاد و فرمود: خداوندا، آنچه افتاد به من برگردان! نزدیک رفتم و سلام کردم. امام فرمودند: معلی! گفتم: بله، فدایت شوم. فرمود: دست به زمین بکش و هرچه به دستت بیاید جمع کن و به من بده!

دست بر زمین کشیدم، دیدم نان است که بر زمین ریخته شده است. آنها را جمع کردم و به حضرت(ع)دادم و عرض کردم: فدایت شوم، اجازه بدهید کیسه نان را به دوش بگیرم و بیاورم؟ فرمود: نه، من اولیتر به برداشتن آن هستم، ولی به تو اجازه میدهم که همراهم بیایی.

معلّی میگوید: پس با امام به»سایبان بنیساعده»رسیدیم. در آنجا گروهی از فقرا در خواب بودند. امام در زیر لباس آنان، یک یا دو عدد نان می گذاشت، تا نانها تمام شد و برگشتیم. گفتم: فدایت شوم، این گروه شیعه هستند؟ فرمود: اگر امام شناس بودند، هرچه داشتیم با آنها می خوردیم، حتی نمک را هم با هم تقسیم می کردیم! (3)

ب) عفیف در غرائز

اشاره

نمازگزار باید در تمام رفتارها مراقبت ویژه داشته باشد؛ حتی پنهانی ترین رفتارها که مربوط به امور جنسی است: «وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ»(4)؛ (نمازگزاران) کسانی هستند که دامان خود را (از بی عفتی) حفظ می کنند.