شکست تنهایی صفحه 221

پاسخ

سجده یعنی نهایت خضوع، خشوع و تذلیل؛(1) پس س-جده ش-ونده ه-م بای-د نهای-ت بزرگ-ی وعظمت و پاکی را داشته باشد که غیر از خداوند متعال کسی دارای ای-ن ع ظم-ت و بزرگ-ی وپاکی را ندارد. بنابراین سجده بر غیر خدای متعال درست نیست.

اگر حضرت یعقوب(ع) و پسرانش بر حضرت یوس-ف (ع) س-جده کردن-د و ی-ا در داس-تان حضرت آدم(ع) خدای متعال به ملائکه دستور داد به آدم سجده کنن-د ،ن-ه از ب-اب اطاع-ت وربوبیت آنها بود؛ بلکه آنها قبله گاه قرار گرفتند .همانند کعبه که کسی بر کعبه سجده نمی کند؛ بلکه به سمت کعبه سجده می کند. پس سجده ملائکه و حضرت یعقوب برای ذات اقدس حق صورت گرفته است؛ همانگونه که امام صادق(ع) فرمودند: "فی قول ﷲ: وَخَروا له سجداً قال: ک-ان سُجُودُهم ذلک عباده لله"؛(2) سجود آنها به منظور عبادت برای پروردگار بوده است.

امام رضا(ع) راجع به سجده فرشتگان بر آدم فرمودند: "وکان سُ- جُودُ هم لله عزوج-ل عُبُّودی-هً و لآدم إکْراما"؛(3) سجده آنها عبودیت خداوند عزوجل و احترام به آدم(ع) بود .

نتیجه گیری

سجده به منزله نهایت خضوع فقط در برابر خدایی جایز است که بی نهایت بزرگ و پاک است، و اگر ما در برابر اولیای خدا یا علما سجده می کنیم یا سجده ملائکه بر آدم ابوالبش-ر (ع) و ی-اسجده یعقوب پیامبر(ع) بر حضرت یوسف(ع)، درواقع عبادت خدای متعال و اک-رام اولی-اءاﷲ است .علاوه بر اینکه این کار نشان دهنده عظمت اولیای خدا که از مخلصین هستند، می باشد .

خدایا ،ما را از ساجدین واقعی قرار بده. آمین .

1- حسین راغب اصفهانی، مفردات، الفاظ القرآن الکریم، ص233.
2- عبدعلی عروسی حویزی ،تفسیر نور الثقلین، ج٢، ص467.
3- صدوق ،عیون اخبار الرضا، ج١، ص263.