در آمدی بر تاریخ قرآن (معارف) صفحه 51

لا يَعْلَمُونَ قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هُديً وَ بُشْري لِلْمُسْلِمِينَ «1»

تعبير إِنَّما أَنْتَ مُفْتَرٍ اشاره به همان ادعاي مشركان يعني طبيعت بشري داشتن قرآن و منتسب بودن آن به رسول خدا صلّي اللّه عليه و اله و سلّم دارد و دستاويز اين ادعا همان وجود نسخ و تبديل در بعضي آيات و احكام فرض شده است. ضمنا اين آيه مبين شناخت كامل مشركان از آيات و سوره‌هاي قرآن است، به طوري كه آنان حتي در جريان نسخ و تبديل آيات قرار داشته‌اند.

تا اينجا به نه مورد از توطئه‌هاي كفار و مشركان در مسير مبارزه با قرآن اشاره گرديد. به گفته علامه عسكري:

«قريشيان وقتي ديدند تلاشهايشان در ساكت كردن پيامبر صلّي اللّه عليه و اله و سلّم و بازداشتن وي از دعوت به قرآن- كه مشتمل بر عيب‌جويي و انكار نسبت به اعتقادات و خدايان دروغين آنان بود- به نتيجه نرسيد، دشمني خود با رسول خدا صلّي اللّه عليه و اله و سلّم را شدت بخشيدند و به زخم زبان و آزارهاي نامعقول‌تر پرداختند از جمله نسبت ابتر دادن به آن حضرت كه خداوند در جوابشان سوره كوثر را نازل فرمود:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ» «2»

نقد قرآن نسبت به ادعاهاي مشركان‌

قرآن در مقابله فكري خود به همه احتجاجهاي آنان پاسخهاي كوتاه و دندان‌شكن داده «3» و از سوي ديگر آنان را به «تحدي» دعوت كرد به اين صورت كه: (1)- النحل، 101

(3)- جهت اطلاع از اين پاسخها بنگريد به كتاب مباحثي در تاريخ و علوم قرآني از همين مؤلف ص 131