- 1- پیشگفتار 1
- 3- فطرت و عبادت 2
- 5- عمق پرستش 6
- 8- روحیه عبادت 8
- 7- مدار عبادت، رضای خدا 8
- 9- میانه روی در عبادت 9
- 10- مدیریت در عبادت 11
- 12- عبادت، مایه آرامش 12
- 11- عبادت، داروخانه شبانه روزی 12
- 13- عبادت و دریافت ها 14
- 14- تأثیر متقابل ایمان و عبادت 15
- 15- فلسفه عبادت در قرآن 15
- 16- نماز در کلام علی علیه السلام 16
- 17- آثار و برکات عبودیّت و بندگی 18
- 18- باز هم سیمای نماز 27
- 19- نماز و قرآن 30
- 20- نماز و قصاص! 31
- 21- عبادت و ولایت 31
- 22- نماز و رهبری 33
- 23- درجات عبادت 34
- 24- سیمای عبادت 36
- 25- نمازهای مشکل گشا 38
- 27- جامعیّت نماز 40
- 30- قصد قربت 49
- 31- درجات قرب 50
- 32- خدا را برای خدا بخوانیم 51
- 34- کیفیّت یا کمّیت 55
- 35- نیتّ به کار ارزش می دهد 57
- 36- آثار و برکات نیّت پاک 62
- 37- امتیاز نیّت بر عمل 65
- 38- درجات نیّت 66
- 39- نقش نیّت در مسائل کیفری 67
- 40- آثار نیّت فاسد 68
- 42- تکبیر در نمازهای دیگر 73
- 43- معنای تکبیر 74
- 44- تکبیر در فرهنگ اسلامی 75
- 46- درسهای تربیتی سوره حمد 81
- 47- چرا هر کاری را با «بسم اللّه» شروع کنیم؟ 83
- 48- آیا «بسم اللّه الرحمن الرحیم» جزء سوره حمد و یک آیه مستقل است؟ 84
- 49- بسم اللّه 85
- 50- واژه اللّه 86
- 51- «اَلْحَمدُ لِلَّهِ» 88
- 52- «رَبِّ العالَمینَ» 89
- 53- «اَلرَّحْمنِ الرَّحیمِ» 91
- 54- «مالِک یَوْمِ الدّینِ» 92
- 55- واژه دین 93
- 56- «اِیَّاک نَعْبُدُ وَ اِیَّاک نَسْتَعینُ» 95
- 57- «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم» 98
- 58- صراط مستقیم کدام است؟ 99
- 60- «قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ» 110
- 62- «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ» 113
- 63- «وَ لَمْ یَکُنْ لُهُ کُفُواً اَحَدٌ» 114
- 66- آداب رکوع 120
- 67- رکوع اولیای خدا 121
- 70- حکمت های سجده 125
- 71- آداب سجده 126
- 72- خاک کربلا 127
- 73- سجده شکر 128
- 74- برکات سجده شکر 129
- 76- چند نکته 130
- 78- جایگاه تسبیح 133
- 79- پاداش تسبیح 136
- 81- تکرار تسبیح 136
- 80- تسبیح عملی 136
- 82- ذکر خدا در فرهنگ نیاکان ما 137
- 83- تسبیح موجودات 138
- 85- قنوت نمازهای مختلف 144
- 86- قنوت معصومین 145
- 88- شعار توحید 148
- 89- توحید ناب 151
- 91- صلوات 153
- 93- سلام 156
1- 95) بحار، ج 72، ص 93.
2- 96) بحار، ج 70، ص 210.
خداوند تحت تأثیر کارهای ما قرار بگیرد و تغییر حال بدهد، که در این صورت محلّ حوادث و تغییر می شود، بلکه قرب به خدا، یعنی بالارفتن روح از نردبان وجود، که نتیجه اش نفوذ پیداکردن در هستی است. یعنی نزدیک شدن به سرچشمه هستی و او را در دل خود یافتن.
همانگونه که مراتب وجود در جماد و نبات و حیوان و انسان تفاوت دارد، مراتب انسانها نیز در قرب به سرچشمه هستی متفاوت است و انسان می تواند تا آنجا به خداوند قرب پیداکند و مقرّب درگاه الهی شود که خلیفه خدا در روی زمین گردد. عبادت همراه با قصد قربت، انسان را نورانی تر، کاملتر و با ظرفیت وجودی بیشتری می گرداند.
همه عبادات و خصوصاً نمازهای مستحبی نقش مهّمی در این امر دارند، چنانکه در حدیث می خوانیم:
«لا یَزالُ الْعَبْد یَتَقَرَّبُ اِلیَّ بِالنَّوافِل»(1)
انسان می تواند همواره از طریق نمازهای مستحبی به خدا نزدیک شود.
نمازِ واجب ممکن است از ترس دوزخ یا قهر خدا انجام شود، امّا نماز نافله نشانه عشق است و رمز اُنس با معبود.
31- درجات قرب
تفسیر نماز » درجات قرب
لفظ «درجات» در قرآن، مکرّر و با تعبیرهای مختلفی آمده است که نکات لطیفی دربر دارد. برای بعضی می فرماید: «لَهُمْ دَرَجات»(2) برای آنها درجاتی است. اما درباره عدّه دیگری می فرماید: «هُمْ دَرَجاتٌ»(3)