حافظان حریم(امر به معروف در عصر ما) صفحه 94

که با ساعت ها بحث و مطالعه نمی توان به آن دست یافت.

روزی امام کاظم علیه السلام از در خانه «بُشر» در بغداد می گذشت که شنید صدای ساز و آواز و رقص از خانه او بلند است و کنیزی برای ریختن خاکروبه به در خانه آمده است.

امام علیه السلام به او فرمود: ای کنیز صاحب این خانه آزاد است یا بنده می باشد؟

کنیز گفت: آزاد است.

امام علیه السلام فرمود: راست گفتی آزاد است که این چنین گناه می کند، اگر بنده بود از مولای خود می ترسید.

وقتی کنیز برگشت، مولای او «بُشر» بر سر سفره شراب بود، از او پرسید: چرا دیر آمدی؟

کنیز ماجرای صحبت خود با امام علیه السلام را برای او بیان کرد. بشر که سخن آن حضرت را از زبان کنیز شنید، پای برهنه بیرون دوید و به خدمت امام کاظم علیه السلام رسید و ضمن عذرخواهی و اظهار شرمندگی و گریه از کارهای خود توبه کرد.(1)

3 - امر و نهی صریح و کنایی

امر و نهی صریح، خطاب آشکار به انجام معروف و ترک منکر است. این شیوه در برخی موارد مؤثر است اما همواره کارساز نیست و باید به امر و نهی کنایی (غیرمستقیم) مبادرت ورزید.