وهابیت بر سر دو راهی صفحه 133

فصل اول : نقد کشف الشبهات

با این که کتاب کشف الشبهات که از معروف ترین کتب شیخ است، کتاب بسیار کوچکی است (در حدود 70 صفحه)، ابن فرحان در نقد خود سی و سه ایراد قابل ملاحظه

بر او می گیرد و سخنان پیشوای وهّابیون را به خصوص در مسأله «تکفیر» به نقد می کشد و قبلا ابراز تعجّب می کند که چگونه علمای وهّابی این همه خطا و اشتباه را درکلمات شیخ نادیده گرفته و به سادگی از آن گذشته اند.

سپس می افزاید: اگر بعضی از آنان، حتّی چند مورد از خطاهای وی را یادآور شده بودند، من ضرورتی برای نوشتن این کتاب نمی دیدم، ولی چه کنم که همه سکوت کردند.

بد نیست در اینجا به اولین و آخرین ایراد او (از 33 مورد) اشاره کنم.

غلو و زیاده روی درباره صالحان

محمّد بن عبدالوهّاب در آغاز کتاب «کشف الشبهات» می گوید: «توحید، دین پیامبرانی است که خدا آنها را به سوی بندگانش فرستاده است، اول آنها نوح(علیه السلام) است، خداوند او را به سوی قومش فرستاد در زمانی که آنها درباره «صالحان» غلو کرده بودند».

سپس «ابن فرحان» می گوید: آغاز این سخن صحیح است ولی پایانش ناصواب و مقدّمه ای است برای تکفیر!