- مقدّمه 1
- آیا وهّابیّت به پایان عمر خود نزدیک می شود؟! 3
- خشونت فوق العاده 7
- توضیح 7
- گروه طالبان 8
- سپاه صحابه 14
- خشونت در زادگاه وهّابیّت 19
- خشونت در عراق 19
- ریشه های خشونت در تعلیمات پیشوا 21
- خشونت و ضربه شدید بر پایه های اسلام 29
- چراغ سبز برای خشونت 29
- تضادّ عجیب 31
- به صراحت اعلام می کنیم 32
- تحمیل عقیده 34
- توضیح 34
- یک خاطره تلخ! 36
- وظیفه اصلی متولّیان خانه خدا 39
- بدترین صورت تحمیل عقیده! 42
- وهّابیان روشنفکر و میانه رو 44
- تعصّب شدید و افراطی 46
- نابودکردن گران بهاترین آثار تاریخی اسلام 51
- عدم آشنایی به ارزش های فرهنگی 51
- تضادّی دیگر: چرا هنوز بارگاه پیامبر برپاست؟! 53
- توضیح 56
- جمود و مخالفت با هر پدیده نوین 56
- تضادّی دیگر! 61
- دلایل ناکامی ابن تیمیّه 62
- اشاره 69
- ضعف منطق و برداشت نادرست از شش واژه قرآنی 69
- نقد و بررسی 71
- الف) مفهوم «شرک» 74
- ب) مفهوم «إله» 77
- ج) مفهوم «عبادت» 83
- د) مفهوم «شفاعت» 85
- ه ) مفهوم «دعا در قرآن» 92
- توضیح 99
- و ) بدعت در کتاب و سنّت 99
- یوسف بن علوی و نقد شجاعانه اش 108
- فریادی که از مکه برخاست 108
- نمونه هایی از تقریظ های کتاب 110
- محتوای کتاب 113
- یادآوری لازم 117
- وهّابیّون جدید 119
- کتاب داعیه و لیس نبیاً! 124
- فریادی دیگر از نویسنده شجاعی دیگر 124
- فشرده ای از کتاب «داعیه و لیس نبیاً» 131
- فصل اول : نقد کشف الشبهات 133
- فصل دوم : نقد آرای شیخ در کتاب «الدرر السنیّه» 135
- توضیح 139
- فصل سوّم : ادامه راه 139
- مهمترین اتّهامات پیشوایان وهّابی 143
- بیانیه هیئت علمای بزرگ سعودی 147
- ترجمه بیانیه هیئت علمای بزرگ سعودی 152
- تحلیل کوتاهی در مورد این بیانیّه 157
- توصیه دوستانه به علمای حجاز 160
- فهرست منابع 163
5 دعا (در قرآن مجید)
6 بدعت (در قرآن و حدیث)
الف) مفهوم «شرک»
نخستین واژه مهمّی که وهّابیان در آن گرفتار اشتباه و خطا شده و بر اثر آن فتوای اباحه خون و مال و نوامیس بسیاری از مسلمین را صادر کرده اند واژه «شرک» و «مشرک» است.
«شرک» در لغت عرب به معنی شرکت در چیزی است و «شریک» همان همتا و همطراز است.
لسان العرب در معنی اشتراک می گوید: «اَشْرَکَ بِاللّهِ: جَعَلَ لَهُ شَرِیکاً فِی مُلْکِهِ» و در معنی «شرک» می گوید: «والشِّرْکُ أَنْ یَجْعَلَ لِلّهِ شَرِیکاً فِی ربوبیّته»
و به این ترتیب شرک را به معنی شریک قرار دادن برای خدا در حاکمیّت و ربوبیّت تفسیر کرده است. راغب در مفردات می گوید: «شرک در دین دو گونه است: اوّل «شرک عظیم» است که انسان شریک و همتایی برای خدا قرار دهد که سبب محرومیّت او از بهشت است». «مَنْ یُشْرِکْ بِاللهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ» ; و «شرک صغیر» است اگر غیر خدا را در بعضی امور مورد توجّه قرار دهد که همان ریا و نفاق است. قرآن می گوید:(1)(وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللهِ إِلاَّ وَهُمْ
پاورقی
1. مفردات راغب ماده شرک (با تلخیص).