- مقدمه ناشر 1
- سلفی گری 3
- اشاره 3
- مفهوم اصطلاحی سلفی 4
- مفهوم لغوی سلفی 4
- احمد بن حنبل رئیس خط سلفی گری 7
- روش احمد بن حنبل در عقاید 8
- جایگاه عقل نزد سلفیون 10
- آثار سوء منع تدوین حدیث 11
- عامل تاریخی پیدایش خط سلفی گری 12
- اعتدال 13
- ضرورت بررسی احادیث 17
- سلفیه جدید 20
- تأویل، ضرورتی بنیادین 20
- منشأ پیدایش فکر سلفی 21
- اسلوب دعوت سلفیان پیشین 23
- توضیح 25
- برخی از افکار و اعتقادات سلفیان وهابی 25
- 1 - عقیده تشبیه و تجسیم 26
- اشاره 27
- 2 - بی احترامی و بغض اهل بیت علیهم السلام 27
- تناقض در تضعیفات البانی 28
- 3 - نسبت شرک و کفر به مخالفین 33
- 4 - مخالفت با تقریب 34
- 6 - بی اعتنایی به تفسیر 35
- 5 - مخالفت با تصوف اسلامی و زیارت قبور اولیا 35
- 8 - مخالفت با عقل و عقلانیت 36
- 7 - دوری از استدلال به قرآن 36
- عدم امکان میزان بودن فهم سلف 37
- 9 - عدم اعتراف به اجماع 37
- نبود مذهبی به نام «مذهب سلف» 38
- اشاره 40
- شرح حال محمّد بن عبدالوهاب 40
- شناخت وهابیان 40
- کشتار بی رحمانه شیعیان در کربلا 43
- قتل عام مردم طائف 45
- تصمیم به کشتار عمومی علمای اهل سنّت 47
- خطبه کفرآمیز سعود در مدینه منوره 48
- انهدام میراث فرهنگی 48
- تخریب آثار بزرگان مکه 51
- آتش زدن کتابخانه های بزرگ 52
- تخریب آثار بزرگان مدینه 53
- برخی از عقاید و فتاوای وهابیان 54
- تشابه بین وهابیان و خوارج 55
- مسلمانان از دیدگاه وهابیان 55
- 1 - مبارزه و مقابله با کتاب های شیعه 57
- روش های دعوت وهابیان 57
- توضیح 57
- 2 - تحریف کتاب ها 58
- 3 - مختصر کردن کتاب ها 61
- 4 - استفاده از موسم حج 62
- 5 - تهمت ها بر ضد شیعه 64
- از عوامل تهاجم بر ضدّ شیعه 65
- وهابیت، عامل تفرقه 69
- گزارشی از برخی فعالیت های تبلیغی 71
- قسمت اول 74
- تألیفات بر ضدّ وهابیان 74
- قسمت دوم 84
- قسمت سوم 93
- فهرست منشورات مسجد مقدّس جمکران 100
- سلسله کتاب های پیرامون وهابیت 106
1- 67. ر.ک: تاریخ نجد، آلوسی؛ الصواعق الالهیه، سلیمان بن عبدالوهاب؛ فتنه الوهابیه.
2- 68. جزیره العرب فی القرن العشرین، ص 341.
3- 69. تاریخ المملکه العربیه السعودیه، ج 1، ص 51.
وهابیان با این افکار خشن، باعث ایجاد اختلاف و تشتّت و درگیری میان مسلمین شدند و استعمار را خشنود نمودند. تا جایی که «لورد کورزون» در توصیف شریعت وهابیت می گوید: «این عالی ترین و پربهاترین دینی است که برای مردم به ارمغان آورده شده است».(1)
با این که محمّد بن عبدالوهاب از دنیا رفته است ولی مستشرقین و استعمارگران دائماً درصدد دفاع از افکار او هستند، تا جایی که مستشرق یهودی «جولد تسهیر» او را پیامبر حجاز خوانده و مردم را به متابعت از افکار او تحریک می نماید.(2)
کشتار بی رحمانه شیعیان در کربلا
کشتار وهابیان در عتبات عالیات به راستی صفحه تاریخ را سیاه کرده، لکّه ننگ همیشگی بر پیشانی وهابیان نهاده است.
صلاح الدین مختار که خود وهابی است، می نویسد: در سال 1216 ه .ق امیر سعود با لشگر انبوهی از مردم نجد و عشایر جنوب و حجاز و دیگر نقاط، به قصد عراق حرکت کرد و در ماه ذیقعده به کربلا رسیدند. آنان تمام برج و باروی شهر را خراب کرده و بیشتر مردم را که در کوچه و بازار بودند به قتل رساندند، نزدیک ظهر با اموال و غنایم فراوان از شهر خارج شدند.