- مقدمه ناشر 1
- سلفی گری 3
- اشاره 3
- مفهوم لغوی سلفی 4
- مفهوم اصطلاحی سلفی 4
- احمد بن حنبل رئیس خط سلفی گری 7
- روش احمد بن حنبل در عقاید 8
- جایگاه عقل نزد سلفیون 10
- آثار سوء منع تدوین حدیث 11
- عامل تاریخی پیدایش خط سلفی گری 12
- اعتدال 13
- ضرورت بررسی احادیث 17
- سلفیه جدید 20
- تأویل، ضرورتی بنیادین 20
- منشأ پیدایش فکر سلفی 21
- اسلوب دعوت سلفیان پیشین 23
- توضیح 25
- برخی از افکار و اعتقادات سلفیان وهابی 25
- 1 - عقیده تشبیه و تجسیم 26
- اشاره 27
- 2 - بی احترامی و بغض اهل بیت علیهم السلام 27
- تناقض در تضعیفات البانی 28
- 3 - نسبت شرک و کفر به مخالفین 33
- 4 - مخالفت با تقریب 34
- 6 - بی اعتنایی به تفسیر 35
- 5 - مخالفت با تصوف اسلامی و زیارت قبور اولیا 35
- 7 - دوری از استدلال به قرآن 36
- 8 - مخالفت با عقل و عقلانیت 36
- عدم امکان میزان بودن فهم سلف 37
- 9 - عدم اعتراف به اجماع 37
- نبود مذهبی به نام «مذهب سلف» 38
- اشاره 40
- شناخت وهابیان 40
- شرح حال محمّد بن عبدالوهاب 40
- کشتار بی رحمانه شیعیان در کربلا 43
- قتل عام مردم طائف 45
- تصمیم به کشتار عمومی علمای اهل سنّت 47
- خطبه کفرآمیز سعود در مدینه منوره 48
- انهدام میراث فرهنگی 48
- تخریب آثار بزرگان مکه 51
- آتش زدن کتابخانه های بزرگ 52
- تخریب آثار بزرگان مدینه 53
- برخی از عقاید و فتاوای وهابیان 54
- مسلمانان از دیدگاه وهابیان 55
- تشابه بین وهابیان و خوارج 55
- 1 - مبارزه و مقابله با کتاب های شیعه 57
- روش های دعوت وهابیان 57
- توضیح 57
- 2 - تحریف کتاب ها 58
- 3 - مختصر کردن کتاب ها 61
- 4 - استفاده از موسم حج 62
- 5 - تهمت ها بر ضد شیعه 64
- از عوامل تهاجم بر ضدّ شیعه 65
- وهابیت، عامل تفرقه 69
- گزارشی از برخی فعالیت های تبلیغی 71
- تألیفات بر ضدّ وهابیان 74
- قسمت اول 74
- قسمت دوم 84
- قسمت سوم 93
- فهرست منشورات مسجد مقدّس جمکران 100
- سلسله کتاب های پیرامون وهابیت 106
1- 13. العقیده السلفیه، ص 25 - 27.
2- 14. السلفیه و قضایا العصر، دکتر زنیدی، ص 19و20، چاپ ریاض.
گرفتار شد که در ذیل به آن ها اشاره خواهیم کرد:
روش احمد بن حنبل در عقاید
برای بررسی عقاید سلفیه، ناچاریم ابتدا بحث را از اولین مرحله خطّ سلفی شروع کنیم؛ مرحله ای که به احمد بن حنبل منسوب است:
تکیه اساسی احمد بن حنبل به عنوان رئیس خطّ «سلفی گری» بر سماع و شنیدن است؛ یعنی توجّه کردن به ظاهر آیات و احادیث نبوی در عقاید و عدم توجّه به عقل.
احمد بن حنبل برای عقل در مسائل اعتقادی هیچ ارزشی قائل نبود. عقل را کاشف و حجّت نمی دانست. او می گفت: «ما روایت را همان گونه که هست روایت می کنیم و آن را تصدیق می نماییم».(1)
شخصی از احمد بن حنبل در مورد احادیثی سؤال کرد که می گوید: خداوند متعال هر شب به آسمان دنیا می آید، دیده می شود و قدمش را در آتش می گذارد و امثال این احادیث. در جواب گفت: ما به تمام این احادیث ایمان داشته و آن ها را تصدیق می کنیم و هیچ گونه تأویلی برای آن ها نمی کنیم.(2)
شیخ عبدالعزیز عزّالدین سیروان می گوید: «روش امام احمد بن حنبل