بدعت معیارها و پیامدها صفحه 75

الْیَمِینُ الْیَدُ وَ الْیَدُ الْقُدْرَةُ وَ الْقُوَّةُ یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ وَ السَّمَوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِقُدْرَتِهِ وَ قُوَّتِهِ سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمَّا یُشْرِکُونَ.(1)

منظور از یمین، همان ید و ید به معنای قدرت و قوّت است و خداوند در این آیه می‌فرماید: آسمان‌ها درپیچیده به قدرت و قوّت پروردگار است که از هرچه به او شرک بورزند، منزه و ویراسته است.

ج) استواء (استیلا یافتن یا قرار گرفتن)

از «عبدالرحمان بن حجاج» نقل است که گفت:

از حضرت امام صادق (ع) درباره سخن خدای تعالی که فرمود: ( الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی)(2)؛ «خدای رحمان که بر عرش استیلا یافته است» ، پرسیدم، فرمود:

اسْتَوَی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ فَلَیْسَ شَیْءٌ أَقْرَبَ إِلَیْهِ مِنْ شَیْءٍ لَمْ‌یَبْعُدْ مِنْهُ بَعِیدٌ وَ لَمْ‌یَقْرُبْ مِنْهُ قَرِیبٌ اسْتَوَی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ.(3)

[خدای تعالی] نسبت به همه چیز مساوی است(4)؛ یعنی هیچ چیز نسبت به خدای تعالی از چیز دیگر نزدیک‌تر نیست، هیچ دوری از او دور نیست و هیچ نزدیکی از آن نزدیک‌تر نیست و نسبتش با همه اشیاء مساوی است.

د) خشم و خشنودی

در مناظره‌ای که میان «ابوقرّه» محدّث، از اصحاب «ابن شبرمه» و حضرت امام رضا (ع) رخ داد، ابوقره به آن حضرت عرض کرد:

1- توحید، صص ١۶١ و ١۶٢.
2- طه: ۵.
3- کافی، ج ١، ص ١٢٨.
4- در اینجا امام رضا ع استواء را به معنای مساوی بودن تفسیر کرده که از همان ریشه سَوِی است. مترجم .