قسیم بهشت و جهنم
ابی‌سعید خدری گفت: رسول خدا(ص) فرمود:
«زمانی که روز قیامت فرا رسد، خدای متعال به محمد(ص) و علی(ع) می‌فرماید: دوستانتان را وارد بهشت و دشمنانتان را وارد جهنم کنید. سپس علی(ع) بر شفیر جهنم می‌نشیند و می‌فرماید: این برای تو(جهنم) و این برای من و این معنای قول خدای متعال است که هر کافر معاندی را(که به حق عناد می‌ورزد) در جهنم بیفکند.» (1) ابن عمرگفت: رسول خدا(ص) خطاب به علی(ع) فرمود:
«ای علی! هنگامی که قیامت فرا رسد، تختی از نور برایت می‌آورند و برسرت تاجی است که نورش درخشش خاصّی دارد و چشم‌های اهل محشر را خیره می‌کند. پس، از جانب خدا- جل جلاله- ندا می‌رسد: وصیّ محمد کجاست، تو می‌گویی: بلی منم، این جا هستم آنگاه منادی صدا می‌زند: دوستانت را وارد بهشت و دشمنانت را وارد جهنم کن. پس تو تقسیم کننده بهشت و جهنّمی.» (2) از آنجا که فضایل حضرت در پی خواهد آمد، از این رو در انتهای پیش‌نوشت به سررشته اصلی کتاب باز می‌گردیم، همان که استاد شهید مطهری درباره این مناظره زیبا و شاهکار مأمون عباسی
1- شواهد التنزیل، ج 2، ص 190- 191
2- ینابیع الموده، ص 83- 84