عبدالله انصاری می‌گوید که شنیدم رسول خدا(ص) خطاب به علی(ع) فرمودند:
«یا علی! الناس من شجر شتی و أنا و أنت من شجره واحده، ثم قرأ رسول الله(ص) وَ جَنَّاتٌ مِنْ أَعْنابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِیلٌ صِنْوانٌ وَ غَیْرُ صِنْوانٍ یُسْقی بِماءٍ واحِدٍ (1) و (2)؛ ای علی! مردم از درختانِ پراکنده‌اند، ولی من و تو از یک درختیم. آن‌گاه پیامبر اکرم این آیه را قرائت فرمودند: و زمینی برای زراعت و زمینی برای نخلستان، آن هم نخل‌های گوناگون، با آن که همه به یک آب مشروب می‌شوند.»
حدیث اخوّت
جابربن عبدالله انصاری و سعید بن مسیّب نقل می‌کنند:
«ان رسول الله(ص) آخی بین أصحابه فبقی رسول الله(ص) و أبو بکر و عمر و علی(ع) فآخی بین أبی بکر و عمر و قال لعلی(ع): أَنْتَ أَخِی وَ أَنَا أَخُوکَ؛ رسول خدا(ص) بین اصحابش عقد اخوت بست. ازمیان آنان چهار نفر باقی ماندند: رسول خدا(ص) و ابوبکر و عمر و علی(ع) آن گاه بین ابوبکر و عمر عقد اخوت بست و سپس بین خود و علی(ع) و خطاب به علی(ع) فرمود: تو برادر من و من برادر تو خواهم بود.»
1- رعد: 4
2- المستدرک علی الصححین، ج 2، ص 241