شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 240

فَهُمْ یُوزَعُونَ "؛ (1) «و ای رسول! یادآور روزی را که از هر قومی یک دسته را که تکذیب می کنند برانگیزیم و آنان بازداشت خواهند شد».

در آیه شریفه قراینی هست که می توان شاهد حمل آیه بر رجعت باشد نه قیامت:

الف) کلمه: " مِنْ کلّ أمّة "؛ از هر امتی. و ما می دانیم که معاد مربوط به همه بشر و امت ها است.

ب) کلمه: " فوجاً "؛ دسته ای. زیرا استغراق با نکره بودن کلمه سازگاری ندارد.

7 ـ خداوند متعال می فرماید: " قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَأَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَی خُرُوج مِنْ سَبِیل "؛ (2) «در آن حال کافران گویند: پروردگارا تو ما را دوبار میراندی و باز زنده کردی تا به گناهان خود اعتراف کردیم. آیا اینک ما را راهی است که از این عذاب دوزخ بازآییم؟»

در کیفیت استدلال به این آیه درباره رجعت گفتنی است که اماته، عبارت است از: سلب حیات از موجودِ دارای حیات و این به تنهایی با رجعت سازگاری دارد.

وقوع حوادث امت های پیشین در این امت

در روایاتی که شیعه و اهل سنت آن را نقل کرده اند، مشاهده می کنیم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله)خبر از وقوع حوادثی می دهد که در امت های پیشین نیز رخ داده است. در صحیح بخاری از ابوسعید خدری از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) روایت شده که فرمود: «لتتبعنّ سنن من کان قبلکم شبراً بِشبر، و ذراعاً بذراع». (3) .

هم چنین شیخ صدوق (رحمه الله) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) روایت کرده که فرمود: «کل ما کان فی الأمم السالفة فإنّه یکون فی هذه الأمّة مثله، حذوا النعل بالنعل، و القذّة بالقذة». (4) .

بدیهی است، رجعت از حوادث مهمی است که در تاریخ امت های پیشین رخ داده

1- نمل 27 آیه 83.

2- غافر 40 آیه 11.

3- صحیح بخاری، ج9، ص112؛ کتاب الاعتصام بقول النّبی صلی الله علیه وآله.

4- کمال الدین، ص576.