شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 344

النوم» می گویی. (1) .

لکن در حدیث غیر از ابی محذوره، ابراهیم بن اسماعیل وجود دارد که توثیق نشده، خصوصا این که احتمال انقطاع در سند وجود دارد.

9 ـ دار قطنی، همین موضوع را با سه سند نقل می کند که یکی از آنها از «انس» است، ولی انس آن را به پیامبر (صلی الله علیه وآله)نسبت نمی دهد. در سند دوم با وجود ضعف دیگر به جهت عبدالرحمن بن حسن، انقطاع وجود دارد، ابوحاتم می گوید: به احادیث عبد الرحمن بن حسن احتجاج نمی شود. (2) و سند سوم با وجود ضعف در سند، از موضوع بحث خارج است.

10 ـ دارمی نیز در سنن خود از زهری، از حفص بن عمر بن سعد مؤذن از اهلش چنین نقل می کند: بلال برای بیداری پیامبر (صلی الله علیه وآله)در صبح «الصلوة خیر من النوم» را گفت واز آن موقع جزء اذان قرار گرفت. (3) .

لکن این روایت نیز قابل اعتماد نیست به جهت زهری که تضعیف شده، وحفص بن عمر که تنها همین روایت را دارد، علاوه بر اینها مشخص نیست که «اهلش» کیست.

11 ـ مالک بن انس ـ امام مالکیه ـ روایت را به طریقی دیگر نقل می کند، وی می گوید: مؤذن نزد عمر بن خطاب آمد تا او را برای نماز صبح خبر دهد او را در خواب دید گونه صدا زد: «الصلوة خیر من النوم». عمر دستور داد این جمله را برای ندای صبح جزء اذان قرار دهند. (4) .

ادله امامیه بر عدم مشروعیت تثویب

شیعه امامیه بر عدم مشروعیت تثویب (الصلوة خیر من النوم) دلایلی ذکر کرده اند که به برخی از آنها اشاره می شود:

1- سنن ابی داود، رقم 502.

2- میزان الاعتدال، ج 2 ص 556، رقم 4851.

3- سنن دار قطنی، ج 1 ص 270.

4- موطأ مالک، ص 78، رقم 8.