شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 35

خصلت عطافرموده... پیامبر (صلی الله علیه وآله) پارچه خود را برگرفته و روی علی و فاطمه و حسن و حسین انداخت؛ آن گاه این آیه را تلاوت نمود: " إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً ". (1) .

واثلة بن اصقع

شدّاد بن عبدالله قرشی دمشقی می گوید: «نزد واثله نشسته بودم که عده ای شروع به دشنام دادنِ علی کردند. آن گاه که از نزد او خارج شدند، واثله گفت: بنشین تا تو را از این کسی که دشنام دادند، با خبر سازم. نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بودم که علی و فاطمه و حسن و حسین وارد شدند، پیامبر (صلی الله علیه وآله) بر آنان کسائی انداخت و عرض کرد: بارخدایا! اینان اهل بیت من هستند. بارخدایا! رجس و پلیدی را از آنان دور فرما و پاکشان گردان». (2) .

علی بن الحسین

خوارزمی حنفی نقل می کند: بعد از آن که امام سجاد (علیه السلام) را با اسیران اهل بیت (علیهم السلام)به شام حرکت دادند، پیرمردی نزد امام سجاد (علیه السلام) آمد و عرض کرد: سپاس خداوندی را که شما را کشت و به هلاکت رساند و بندگان خدا را از مردان شما راحت نمود و امیرالمؤمنین یزید را بر شما مسلط ساخت. علی بن الحسین به او فرمود: ای پیرمرد! آیا قرآن خوانده ای؟ عرض کرد: آری. فرمود: آیا این آیه را خوانده ای: " قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی "؟ عرض کرد: آری. باز فرمود: آیا این آیه را خوانده ای: " وَآتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ "؟ این آیه را: " وَاعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْء فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبی " عرض کرد: آری. حضرت فرمود: به خدا سوگند! ما ذوی القربی در این آیاتیم. آیا این آیه را تلاوت نموده ای: " إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ

1- مسند احمد، ج 1، ص 331؛ خصائص نسائی، ص 11، مجمع الزوائد، ج 9، ص 119.

2- مسند احمد، ج 4، ص 107؛ مستدرک حاکم، ج 2، ص 416؛ مشکل الآثار، ج 1، ص 346 و جامع البیان، ج 22، ص 6.