شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 364

ممکن است، ولی اخباری که از طرق اهل بیت علیهم السلام رسیده، خبر از وجوب صورت اول داده است و صورت دوم را باطل می داند.»

ثالثاً: ممکن است ادعا شود به این که «الی» در صورتی به معنای انتهای غایت است که با «من» ابتدائیه همراه باشد، مثل این که کسی بگوید: «من از قم به تهران حرکت کردم». که در مورد آیه این گونه نیست.

مسح پا در وضو

اشاره

یکی دیگر از موارد اختلافی در مورد وضو مسأله مسح یا شستن آن است، شیعه می گوید پا باید مسح شود، ولی اهل سنت می گویند: باید هر دو پا شسته شود. این مسأله را نیز مورد بحث قرار می دهیم.

فتاوای فقهای امامیه

1 ـ سید مرتضی (رحمه الله) می فرماید: «از جمله اختصاص های امامیه، قول به وجوب مسح هر دو پا به طور تعیین است، بدون تخییر بین شستن و مسح کردن». (1) .

2 ـ شیخ طوسی (رحمه الله) می فرماید: «... آن گاه باید روی دو پایش را به آنچه از رطوبت دستانش باقی مانده تا برآمدگی هر دو پا مسح کند...». (2) .

3 ـ محقق حلّی (رحمه الله) می فرماید: «واجب است مسح هر دو پا تا برآمدگی پاها که

از آن به قبه پا یاد می شود و وجوب مسح، نظر جمیع علمای اهل بیت علیهم السلام

است». (3) .

4 ـ علامه حلّی (رحمه الله) می فرماید: «عموم علمای امامیه قائل به وجوب مسح پا شده و شستن آن دو را در وضو در حال اختیار باطل می دانند.» (4) .

1- الانتصار، ص 105 ـ 106.

2- النهایه، ص 13.

3- شرایع الاسلام، ج 1، ص 22.

4- تذکرة الفقهاء، ج 1، ص 168.