شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 416

است، از افراد ثقه احادیث منکر نقل می کند. نسایی می نویسد: او متروک الحدیث است،

گاهی نیز تصریح به عدم وثاقت او نموده است. (1) .

4 ـ در برخی از اسناد وائل، نام عاصم بن کلیب کوفی هست که ابن المدینی می گوید: به منفردات او احتجاج نمی شود. (2) .

5 ـ در برخی دیگر از سندها عبدالله بن رجاء است، که ابن عدی اگر چه او را صدوق دانسته، ولی معتقد است که غلط هایش زیاد است؛ از همین رو احادیثش حجت نیست. (3) .

حدیث قبیضة بن هلب

از هلب طائی هفت حدیث به این مضمون رسیده است، که یکی از آنها را ترمذی، و دیگری را ابن ماجه، و چهار طریق آن را احمد بن حنبل، و یک روایت را نیز عبدالله بن احمد در مسند پدرش اضافه کرده است. (4) .

متن حدیث به حسب روایت ترمذی این گونه است که هلب طائی می گوید: «کان رسول الله (صلی الله علیه وآله) یؤمنا فیأخذ شماله؛ رسول خدا (صلی الله علیه وآله) برای ما امامت می کرد و دست چپ را با دست راست می گرفت».

نقد حدیث

1 ـ راوی اساسی در این احادیث سماک بن حرب است که در وثاقتش اختلاف شده، لذا برخی او را تضعیف نموده اند. (5).

2 ـ متن روایت آشفته است، زیرا در برخی از آنها چنین نقل شده که رسول خدا (صلی الله علیه وآله)دستش را بر سینه خود می گذاشت.

1- ر.ک: تهذیب التهذیب، ج 5، ص 174، ح 298.

2- تهذیب التهذیب، ج 5، ص 56، ح 89.

3- همان، ص 211، ح 364.

4- سنن ترمذی، ح 234؛ سنن ابن ماجه، ح 801؛ مسند احمد، ح 20961، 20970، 20971 و 20972.

5- تهذیب التهذیب، ج 4، ص 204.