شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 423

حدیث غزوان بن جریر

بیهقی نیز از غزوان بن جریر، از پدرش نقل می کند که علی (علیه السلام) هنگام نماز تکبیر می گفت؛ آن گاه دست راستش را روی مچ دست چپ خود قرار می داد و این حالت را تا هنگامی که به رکوع می رفت، حفظ می کرد، مگر در صورتی که می خواست پوست دست خود را بخاراند یا لباس خود را اصلاح نماید. (1) .

در ضعف سند این روایت نیز همین بس که جریر پدر غزوان مجهول است. (2) .

حدیث نافع از ابن عمر

بیهقی به سند خود از ابن عمر نقل می کند که پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: ما جماعت انبیا به سه عمل مأمور شده ایم: تعجیل در افطار، تأخیر در سحری و قرار دادن دست راست بر دست چپ. (3) .

لکن بنا بر نقل خود بیهقی این حدیث از منفردات عبدالمجید است که در حدیث قوی نیست. ابن حبان می گوید: او مستحق ترک در حدیث و احادیث او جداً منکر است. او، احادیث منکر را به مشاهیر نسبت داده و از آنها نقل می کند. ابوحاتم نیز او را قوی نمی داند. دار قطنی می گوید: به او احتجاج نمی شود.... (4) .

ادله استحسانی

برخی از علمای اهل سنت بعد از آن که نتوانستند دلیل شرعی معتبر و قانع کننده ای برای استحباب تکتف بیابند به برخی از وجوه ذوقی و استحسانی تمسک نموده اند. نووی در کتاب المجموع می گوید: «اصحاب ما می گویند: قرار دادن دست روی دست بهتر از عبث کاری در نماز، و به تواضع و تضرع اقرب است». (5) .

1- سنن بیهقی، ج 2، ص 29.

2- میزان الاعتدال، ج 1، ص 397، ج 1474.

3- سنن بیهقی، ج 2، ص 29.

4- میزان الاعتدال، ج 2، ص 648، ح 5183.

5- المجموع، ج 3، ص 313.