شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 430

فتاوای فقهای اهل سنت در عدم جواز

1 ـ سرخسی حنفی می گوید: «جمع بین دو نماز در وقت یکی از آن دو جایز نیست، نه در وطن و نه در سفر، مگر در عرفه و مزدلفه (مشعرالحرام).» (1) .

2 ـ ابن قدامه حنبلی می گوید: «جمع جایز نیست، مگر در سفری که مبیح قصر باشد... منتها جمع نمودن به جهت باران، بین نماز مغرب و عشا جایز است، ولی جمع بین ظهر و عصر جایز نیست.» (2) .

3 ـ شافعی می گوید: «سنت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) دلالت دارد بر این که مسافر می تواند بین ظهر و عصر، مغرب و عشا در وقت یکی از آن دو جمع کند، زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) این چنین کرده است.» (3) .

4 ـ ابن رشد مالکی می گوید: «علما در مسئله جمع بین دو نماز در غیر مورد عرفه و مزدلفه اختلاف نموده اند، جمهور آنان جمع را جایز ندانسته اند، ولی در مواضعی که جایز است اختلاف دارند.» (4) .

ادله جواز جمع به طور مطلق

اشاره

با رجوع به کتاب و سنت نبوی (صلی الله علیه وآله) و اهل بیت (علیهم السلام) پی به حقانیت فتوا و نظر فقهای مکتب اهل بیت (علیهم السلام) خواهیم برد:

قرآن کریم

خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: " أَقِمْ الصَّلاَةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَی غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُوداً "؛ (5) «نماز را وقت زوال آفتاب تا اول

1- المبسوط، سرخسی، ج1، ص149.

2- المغنی، ابن قدامه، ج2، ص114 ـ 121.

3- الأمّ، شافعی، ج1، ص77.

4- بدایة المجتهد، ج1، ص174.

5- اسراء 17 آیه 78.