شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 434

عصر را بدون عذر از هنگام زوال خورشید با مردم به جماعت به جای آورد و نیز نماز مغرب و عشا را قبل از سقوط شفق بدون هیچ مشکلی با جماعت به جای آورد. این جمع را به جهت توسعه بر امّت خود انجام داد. (1) .

3 ـ شیخ طوسی (رحمه الله) در تهذیب و استبصار به سند خود از اسحاق بن عمار نقل می کند که از امام صادق (علیه السلام) سؤال نمودم: آیا می توانم بین مغرب و عشا در حضر قبل از آن که شفق غایب گردد، بدون هیچ عذری جمع نمایم؟ حضرت فرمود: اشکالی ندارد. (2).

این مذهب اهل بیت (علیهم السلام) است، اهل بیتی که ظرف علم پیامبر (صلی الله علیه وآله)، کشتی نجات امت، عِدل قرآن و امینان وحی اند.

شیخ الاسلام علامه شیخ سلیم البشری ـ رئیس دانشگاه الازهر ـ در عصر خود درباره اهل بیت (علیهم السلام) می گوید:

«همانا امامان دوازده گانه از اهل بیت (علیهم السلام) سزاوارترند به پیروی و متابعت تا امامان مذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت و دیگران، زیرا امامان دوازده گانه همه بر یک مذهب اند که با اجماعشان آن مذهب را تقریر و تمحیص نموده اند، برخلاف مذاهب چهارگانه اهل سنت، زیرا اختلاف بین آنان در تمام ابواب فقه شایع و رایج است، به حدّی که موارد آن قابل احاطه و ضبط نیست. پرواضح است که آن چه یک شخص تحقیق و تقریر می کند قابل مقایسه نیست با آن چه را که دوازده امام آن را تحقیق و تقریر می نمایند. این مطلبی است که جای هیچ گونه توقف و اشکالی برای شخص منصف در آن باقی نمی گذارد.» (3) .

قائلین به جواز جمع به طور مطلق از اهل سنت

گروهی از علمای اهل سنت قائل به جواز جمع بین دو نماز به طور مطلق و بدون هیچ عذری شده اند، به شرط آن که عادت انسان نگردد، همانند ابن سیرین، ربیعه، ابن

1- الکافی، ج3، ص286.

2- تهذیب الاحکام، ج2، ص263 ح 1047 و الاستبصار، ج1، ص272 ح 982.

3- المراجعات، شرف الدین، ص129.