شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 477

سیر نکند». (1) .

حسن بصری می گوید: چند خصلت در معاویه بود که یکی از آنها هم سبب عذاب است: خلافت را با زور شمشیر غصب کرد، فرزندش که مست و شراب خوار بود به خلافت منصوب نمود، لباس حریر می پوشید، طنبور می زد، زیاد را پسر خود خواند و حجر بن عدی و یارانش را مظلومانه شهید کرد.(2) .

دفاع از یزید در کشتن امام حسین

ابن تیمیه شدیداً درصدد دفاع از جنایات یزید بن معاویه برآمده و با هر حیله و توجیهی درصدد پاک سازی شخصیت یزید برآمد؛ او می گوید: «یزید راضی به کشتن حسین (علیه السلام) نبود و حتی از این امر اظهار نارضایتی کرد.» (3) با آن که تفتازانی می گوید: «حقّ این است که رضایت یزید به قتل حسین (علیه السلام)و خوشحالی او از این امر و اهانت به اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از جمله متواترات است و ما در کفر او شکّی نداریم. لعنت خدا بر او و بر انصار و اعوانش باد.» (4) .

او نیز حرکت دادن سر مبارک امام حسین (علیه السلام) را به شام ردّ می کند، (5) با آن که مورّخین آن را اثبات کرده اند. (6) .

در جایی دیگر به اسارت رفتن اهل بیت امام حسین (علیه السلام) را انکار کرده است، (7) در حالی که مورخین شیعه و سنّی این موضوع را به طور صریح نقل کرده اند. (8) .

در جایی دیگر می گوید: «یزید به کشتن حسین امر نکرد، سرها را نزد او نیاوردند و

1- همان، ج 14، ص 125 و فیات الاعیان، ج 1، ص 77.

2- کامل ابن اثیر، ج 3، ص 487.

3- رأس الحسین علیه السلام، ص 207.

4- شرح العقائد النسفیة، ص 181.

5- رأس الحسین7، ص 206.

6- ترجمة الامام الحسین علیه السلام از ابن عساکر، طبقات ابن سعد.

7- منهاج السنة، ج 2، ص 226.

8- ر.ک: تاریخ طبری، کامل ابن اثیر، البدایه والنهایه.