شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 480

یزید قصد آتش زدن کعبه و خراب کردن آن را نداشت، بلکه ابن الزبیر بود که این کارها را انجام داد.» (1) .

هم چنین در دفاع از یزید می گوید: «از کجا انسان می داند که یزید یا دیگر ظالمان، توبه نکرده باشند؟ یا آن که حسناتی نداشته باشند که بتواند گناهانشان را بپوشاند.» (2) در حالی که مورّخان تصریح کرده اند که تمام این جرایم به امر یزید بوده است.

سیوطی در تاریخ الخلفاء از ذهبی نقل می کند: بعد از آن که یزید با اهل مدینه آن فجایع را انجام داد، لشکری را به مکه برای جنگ با ابن الزبیر فرستاد. آنان وارد مکه شده و ابن الزبیر را به محاصره در آوردند. با او به جنگ برآمده و کعبه را به منجنیق بستند و از شرارت آتش آنان پرده های کعبه و سقف آن سوخت. (3) .

دفاع از یزید در کشتن اهل مدینه

ابن تیمیه در جایی دیگر می گوید: «یزید جمیع اشراف مدینه را نکشت، کشته ها به ده هزار نفر نرسید، خون ها به قبر پیامبر (صلی الله علیه وآله) نرسید، قتلی در مسجد النبی واقع نشد.» (4) .

با آن که ابن اثیر در الکامل نقل می کند: بعد از واقعه کربلا اهل مدینه بیعت خود را از یزید خلع نمودند، خبر به یزید رسید، مسلم بن عقبه را که مردی خون ریز بود به مدینه فرستاد و دستور داد تا سه روز مردم را به بازگشت به بیعت دعوت کند وگرنه همه اهل مدینه را به قتل برساند. ونیز اجازه داد تا سه روز تمام اموال مدینه بر لشکرش حلال باشد. مسلم بن عقبه با لشکری وارد مدینه شد و تا سه روز فجیع ترین قتل و غارت ها را در طول تاریخ بشر انجام دادند.» (5) .

ابن کثیر می گوید: «لشکر یزید با زنان مدینه کاری کردند که بعد از آن واقعه هزار زن

1- منهاج السنة، ج 4، ص 577.

2- همان، ص 571.

3- تاریخ الخلفاء، ص 209 و أخبار مکة، ازرقی، ج 1، ص 202.

4- منهاج السنة، ج 4، ص 575.

5- کامل ابن اثیر، ج 3، ص 310 و تاریخ طبری، ج 4، ص 372.