شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2 صفحه 57

آسمان رحمت خود آبی فرستاد که شما را به آن پاک گرداند و وسوسه و کید شیطان را از شما دور سازد».

پس " لِیُطَهِّرَکُمْ " یعنی تطهیر از جنابت و هیچ یک از دو آیه، مربوط به تطهیر از گناهان و نقایص نیست.

رجس به معنای شرک

ابن تیمیه می گوید: اراده خداوند در آیه تطهیر، متضمّن تحقّق مراد نیست، بلکه گاهی اراده می کند چیزی را که تحقق نمی یابد؛ خداوند متعال می فرماید: " وَاللهُ یُرِیدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ " (1) درحالی که برخی توبه می کنند و برخی نمی کنند. خداوند اراده کرده که مردم را از شرک پاک کند، ولی بعضی می خواهند که بر شرک باقی بمانند. (2) آن گاه می گوید: مقصود از «رجس» در آیه، شرک است، همانند قول خداوند: " فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ اْلأَوْثانِ " و ما می دانیم که خداوند از اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله)شرک و خباثت را دور کرده است، ولی این دلالت بر عصمت آنان ندارد. (3) .

جواب:

اراده در آیه " وَاللهُ یُرِیدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ " تشریعی است نه تکوینی. از همین رو به عموم مردم توجه دارد؛ برخلاف اراده در مورد آیه تطهیر که به قرائنی ـ که ذکر شد ـ خصوصاً روایاتی که نص در نزول آیه در پنج تن بود، اراده تکوینی است نه تشریعی وگرنه شامل افرادی خاص نمی شد.

1- نساء 4 آیه 27.

2- منهاج السنة، ج 4، ص 20.

3- همان، ص 21.