شیعه شناسی و پاسخ به شبهات (جلد 1) صفحه 17

مرحوم شیخ محمّد جواد مغنیه می گوید: تشیع عبارت است از ایمان به وجود نصّ از جانب پیامبر(صلی الله علیه وآله)بر امامت امام علی(علیه السلام) و خلافت او، بدون آن که در حقّ او یا فرزندانش غلو شده باشد.(1) .

پیدایش شیعه

اشاره

در مورد پیدایش تاریخی شیعه و ظهور آن نظرات گوناگونی از سوی مورّخین ارائه شده که به عمده آنها اشاره می کنیم:

ظهور شیعه در عصر پیامبر

شیعه امامیه معتقد است که بذر اولیّه تشیع را خداوند در قرآن کریم نشانده و پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در طول دوران رسالتش آن را آبیاری کرده است. بنابراین شجره طیبه تشیع در زمان حضور نبیّ گرامی اسلام به ثمر نشسته و به همین جهت عدّه ای در زمان پیامبر(صلی الله علیه وآله) به این عنوان معروف بوده اند؛ مثل: سلمان فارسی، ابوذر غفاری، مقداد بن اسود و غیره. این قول و نظریه را ـ ان شاءالله ـ اثبات خواهیم کرد.

ظهور شیعه در سقیفه

بعضی از تاریخ نگارانِ اهل سنّت معتقدند: هنگامی که در سقیفه عدّه ای ـ به تبع نص ـ به دنبال علی(علیه السلام)رفتند، تشیع به وجود آمد. ابن خلدون، (2) دکتر حسن ابراهیم حسن، (3) احمد امین مصری(4) و محمّد عبدالله عنّان (5) از نویسندگان اهل سنت و جولد تسهیر (6) (شرق شناس معروف) این نظریه را پذیرفته اند.

1- [35] الشیعة فی المیزان، محمد جواد مغنیه، ص 33.

2- [36] تاریخ ابن خلدون، ج 3، ص 364.

3- [37] تاریخ الاسلام، ج 1، ص 371.

4- [38] فجر الاسلام، 266.

5- [39] تاریخ الجمعیّات السّریة، ص 26.

6- [40] العقیدة و الشریعة فی الاسلام، ص 174.