شیعه شناسی و پاسخ به شبهات (جلد 1) صفحه 209

13 ـ " وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُول إِلاّ لِیُطاعَ بِإِذْنِ اللهِ "؛ (1) ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آن که به دستور خداوند از او اطاعت کنند.

اجماع امامیه و ضرورت مذهب

امامیه ـ به استثناء صدوق و استادش ابن الولید ـ اتفاق کرده اند بر این که پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) از هرگونه سهو و خطا مصون و محفوظ است، بلکه می توان ادعای ضرورت مذهب بر آن نمود. اینک به نقل عبارت های بزرگان امامیه در این موضوع می پردازیم:

1 ـ شیخ مفید(رحمه الله) می فرماید:

همه امامان که بر جای انبیاء تکیه زده اند در تنفیذ احکام، اقامه حدود، حفظ شرایع و تربیت مردم معصومند همانگونه که انبیا معصومند، و هرگز هیچ نوع سهو در دین از آنان صادر نمی شود، و نیز هیچ حکمی از احکام الهی را فراموش نمی کنند. (2) .

شیخ مفید(رحمه الله) به این مقدار اکتفا نکرده رساله ای مستقل در ردّ نظر شیخ صدوق و استادش ابن الولید، به اسم عدم سهوالنبیّ تألیف کرده است.

2 ـ شیخ طوسی(رحمه الله) بعد از نقل خبری که می گوید: رسول خدا(صلی الله علیه وآله) هرگز سجده سهو بجای نیاورده، می فرماید: من به مضمون این خبر فتوا می دهم. و امّا اخباری که نشان می دهد پیامبر(صلی الله علیه وآله)سهو کرده و سجده سهو به جای آورده است، با نظر عامه سازگار است.... (3) .

3 ـ محقّق حلّی(رحمه الله) می فرماید:

حقّ آن است که منصب امامت از سهو در عبادات به دور است. (4) و به طریق اولی منصب نبوت نیز از سهو در عبادات به دور است.

4 ـ خواجه نصیرالدین طوسی(رحمه الله) می فرماید:

1- نساء آیه 64.

2- أوائل المقالات، ص 35.

3- تهذیب الاحکام، ج 2، ص 350 ـ 351، ح 1454.

4- مختصر النافع، ص 45.