شیعه شناسی و پاسخ به شبهات (جلد 1) صفحه 397

عَنْ ذِکْرِهِمْ مُعْرِضُونَ ".(1) .

ابوعبیده معتزلی به هشام بن حکم عرض کرد: دلیلِ صحت عقیده ما و بطلانِ عقیده شما این است که شما در اقلیت قرار دارید و ما در اکثریت. هشام بن حکم در جواب فرمود: تو با این کلامت به ما ایراد نمی کنی بلکه در حقیقت ایرادت بر نوح(علیه السلام) است، زیرا او در میان قومش 950 سال درنگ کرد و مردم را شب و روز به نجات دعوت نمود، ولی غیر از عده کمی به او ایمان نیاوردند. (2) .

مخالفت با روایات

روایات نیز همانند آیات قرآن اکثریّت را میزان حقّانیت نمی شمارد، بلکه قلیلی از مردم را بر حقّ می داند. اینک به برخی از این روایات اشاره می کنیم:

1 ـ بخاری و دیگران به سند صحیح از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) نقل می کنند که فرمود: در آن زمان که در کنار حوض کوثر ایستاده ام ناگهان گروهی را می آورند، بعد از آن که آنان را شناختم ـ که اصحاب منند ـ شخصی بین من و آنان ظاهر می گردد و امر به حرکت آنان می کند. من می گویم: به کجا می روند؟ در جواب می گوید: به خدا سوگند! به طرف جهنّم. می گویم: چه کرده اند؟ می گوید: آنان بعد از تو مرتد شده و به افکار جاهلیّت بازگشتند... آن گاه پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: من نمی بینم که نجات یابند مگر عده کمی از آنان. (3) .

2 ـ ابوایوب انصاری می گوید: شنیدم از پیامبر(صلی الله علیه وآله) که به عمّار یاسر فرمود: گروه ظالم تو را خواهند کشت، در حالی که تو بر حقّی و حقّ با توست. ای عمّار اگر علی را دیدی که به سویی می رود و بقیه مردم به جانب دیگر، تو با علی(علیه السلام) باش و مردم را رها کن، زیرا او کسی است که تو را هرگز به گمراهی هدایت نمی کند و از هدایت خارج نمی گرداند. (4) .

1- مؤمنون23 آیه 71.

2- بحارالانوار، ج 47، ص 410.

3- صحیح بخاری، ج 7، ص 208، باب الحوض.

4- مناقب خوارزمی، ص 105؛ ابن عساکر، ترجمه امام علیعلیه السلام، ج 3، ص 214، ح 1219 و کنزالعمال، ج 11، ص 614.