شیعه شناسی و پاسخ به شبهات (جلد 1) صفحه 637

شبهه 02

از برخی ادله استفاده می شود که پیامبر(صلی الله علیه وآله) یا امام(علیه السلام) سهو می کرده اند و این، با علم غیب آنان منافات دارد:جواب:اوّلاً: روایات تماماً ضعیف السند است.ثانیاً: با حکم عقل قطعی سازگاری ندارد، زیرا نقض غرض بعثت است.ثالثاً: با آیات قرآن سازگاری ندارد، زیرا بر اساس برخی آیات، پیامبر(صلی الله علیه وآله) در تمام امور، مورد تایید خداوند است. تفصیل بیشتر را در بحث عدم سهو النبی(صلی الله علیه وآله) بررسی خواهیم نمود.

شبهه 03

رسول و امام اگر از غیب اطلاع دارند باید امور مکروه و شداید را از خود دور نمایند، در حالی که چنین نبوده است.جواب:اوّلاً: پیامبر وامام از آنجا که مظهر جمیع صفاتِ جمال و کمال الهی اند، لذا از جانب خداوند دارای علم غیب اند و به همه امور احاطه دارند ولی از این نکته نباید غفلت کرد که این نوع علم در اعمال و رفتار و تکالیف آنان اثری ندارد، زیرا هیچ گاه مخالف قضا و قدر الهی کاری انجام نمی دهند و این، با اختیار انسان نیز منافاتی ندارد. پس، اگر مشاهده می کنیم که ظواهر اعمال اولیای الهی با علل و اسباب طبیعی سازگاری دارد دلیل بر عدم اطلاع آنان از علم غیب نیست.

شبهه 04

-1