مجموعه گفتمان های مذاهب اسلامی (دفتر اول) صفحه 296

انتقادی قرار نداده اند بلکه به صحت مندرجات کتبی همچون بخاری و مسلم به طور کامل باور آورده و آنها را صحیح نامیده اند و پیشتر توضیح داده شد بسیاری از اخبار صریح در تحریف در این دو کتاب وارد شده است. درحالیکه نزد محققان امامیه هیچ کتابی از قبیل کافی و غیر آن صحیح نامیده نشده و احادیث آن به طور کامل درست انگاشته نشده است. امامیه بر این باورند که هر حدیثی به نقل از هر شخصیت بزرگ و منقول در هر کتابی باید به محک معیارهای صحت حدیث سنجیده شود و از این رو بخش مهمی از احادیث کتاب کافی نزد حدیث پژوهان ضعیف و غیر قابل اعتماد تلقی شده است. (1) بی تردید بزرگان امامیه همچون مفید و طوسی و سید مرتضی و طبرسی که رأی عدم تحریف را پذیرفته اند با روایات کافی و مانند آن نیز روبرو بوده ولی آنها را در برابر ادله ی عدم تحریف ضعیف و ناتوان یافته اند و در نتیجه بر نفی تحریف هم سخن شده اند و ظالمانه است اینکه به ساحت این اعلام تقیه و مماشات و مانند آن نسبت داده شود.

اخباریان و تحریف

در طول تاریخ امامیه همواره معدود اشخاصی با عقیده ی نقصان در قرآن همراه بوده اند تا اینکه با ظهور حرکت اخباریان این نظر با جدیت و قطعیت بیشتری تأیید و تشیید می گردد. از آنان بیش از همه سید نعمت الله جزایری در دو کتاب «منبع الحیاة» و «ألانوار النعمانیه» در این باب با شور و حماسه داد سخن داده تا اینکه محدث نوری با نگاشتن کتاب «فصل الخطاب فی تحریف کتاب ربّ الارباب» گوی سبقت را از دیگران ربوده و به ادله ی گوناگون درصدد اثبات تحریف قرآن برمی آید.

1- حدیث پژوهان امامیه با بررسی روایات کتاب کافی از مجموع 16199 حدیث آن، 9485 حدیث را ضعیف انگاشته اند. نکـ: مرتضی العسکری، معالم المدرستین ج3، ص355، مؤسسة البعثة، تهران و یکی از حدیث پژوهان معاصر با نگاشتن کتاب صحیح الکافی تنها 4428 حدیث آن را صحیح و 11693 حدیث را ضعیف پنداشته است. نکـ: محمد باقر بهبودی، صحیح الکافی، چاپ بیروت. علامه محمد باقر مجلسی هم در مرآت العقول شرح بر صحیح کافی انبوهی از احادیث این کتاب را ضعیف خوانده است.