سیمای عقاید شیعه : ترجمه کتاب دلیل المرشدین الی الحق الیقین صفحه 146

الکتابِ والسُّنَّهِ وَکُلُّ حَدیثٍ لا یُوافِقُ کتابَ اللّهِ فَهُوَ زُخْرُفٌ» (1).

این روایات از دو جهت بر سخن ما دلالت می کند:

الف. آن چه از این اخبار بر می آید آن است که قرآن، معیاری صحیح و مصون از تغییر و تحریف و تصرّف است و قول به تحریف، با عقیده به سلامت قرآن که معیار است، سازگار نیست.

ب. دقت در همه این روایات ثابت می کند که شرط لازم برای درستی احادیث، مخالف نبودن با قرآن است نه موافقت، وگرنه باید بسیاری از روایات را ردّ کرد، چون قرآن نسبت به آنها نفیاً و اثباتاً متعرّض نشده است. مخالفت و عدم مخالفت با قرآن هم وقتی معلوم می شود که همه سوره ها و اجزای قرآن نزد ما موجود باشد، وگرنه ممکن است حدیث، مخالف با چیزی از قرآن باشد که ساقط یا تحریف شده است.

2. حدیث ثقلین

حدیث ثقلین دستور می دهد که به قرآن کریم و سخنان عترت تمسک بجویید پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرموده است:

«انّی تارِکٌ فیکُم الثقلین: کتابَ اللّهِ وَعِترتی أهل بَیْتی، ما انْ تمسّکْتُم بِهِما لَنْ تَضِلّوُا»؛

«میان شما دو چیز نفیس باقی می گذارم: کتاب خدا و عترتم اهل بیتم، که اگر به این دو تمسک بجویید، هرگز گمراه نمی شوید.»

از این حدیث، استفاده می شود که قرآن تحریف نشده است، چون:

الف. دستور تمسک به قرآن، فرع بر آن است که قرآن در دستِ متمسّکان باشد.

ب. این سخن که بخشی از آیات و سوره های قرآن افتاده است موجب عدم اطمینان به آنچه از قرآن موجود استفاده می شود می گردد، چون شاید آنچه حذف شده، قرینه ای بر مقصود از بخش موجود باشد!.

1- وسائل الشیعه، ج 18، باب 9 از ابواب صفات قاضی، حدیث 15