سیمای عقاید شیعه : ترجمه کتاب دلیل المرشدین الی الحق الیقین صفحه 250

2. بدعت گذاری در تعریف بدعت

تعریف بدعت و مفهوم آن روشن شد، بدعت آن بود که چیزی در دین وارد شود که در قرآن و حدیث نیست.

از نمونه های بدعت، یکی هم این است که سیره گذشتگان معیار حق و باطل قرار گیرد، بسیاری از وابستگان به سلفی ها را می بینیم که بسیاری از امور را تنها به این دلیل که در زمان صحابه و تابعین نبوده است، بدعت می شمارند. مثلًا ابن تیمیّه، جشن گرفتن به مناسبت میلاد پیامبر صلی الله علیه و آله را بدعت می داند، به این دلیل که پیشینیان آن را انجام نداده اند، با آنکه مقتضی بوده و مانعی هم در کار نبوده است و اگر این کار، خیر محض یا پسندیده بود، گذشتگان از ما شایسته تر بودند که انجام دهند، چون آنان رسول خدا صلی الله علیه و آله را بیشتر دوست داشتند و از ما بیشتر او را تعظیم می کردند و بر انجام کار نیک، حریص تر بودند. (1) و در باره برخاستن به احترام قرآن و بوسیدن آن می گوید: ما در این باره چیزی که از گذشتگان نقل شده باشد نمی دانیم! (2) باید گفت: معیار در تشخیص بدعت از سنت، رجوع به «ثقلین» است، چه آن را به قرآن و عترت تفسیر کنیم، آن گونه که بیشتر چنین گفته اند، و چه آن را قرآن و سنت

1- اقتضاء الصراط المستقیم: ص 276

2- الفتاوی الکبری: ج 1، ص 176