سیمای عقاید شیعه : ترجمه کتاب دلیل المرشدین الی الحق الیقین صفحه 303

ط. نسبت فریب به خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله

نبرد احزاب، از جنگ های مشهور در اسلام است. مشرکان و یهود برای شکست اسلام همدست شدند و ده هزار مسلّح بودند که مدینه را محاصره کردند. مسلمانان برای جلوگیری از هجوم دشمن، دور مدینه خندق کندند و محاصره حدود یک ماه طول کشید. در این جنگ، اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله امتحان سختی شدند و استوار و متزلزل از هم باز شناخته گشتند. اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله دو گروه بودند:

یک گروه مؤمنانی بودند با شعار «هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ ...» (1) که وعده های خدا را راست می دانستند و بر ایمان و تسلیم آنان افزوده شد.

گروه دیگر منافقان و بیماردلان بودند و شعارشان این بود که: خدا و پیامبر به ما وعده دورغ داده است «ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً» (2).

مؤمنان سست ایمان می پنداشتند که خداوند به آنان وعده دروغ داده است. آیا آنان را می توان عادل و پاک دانست؟ البته آنان غیر از منافقانی بودند که اظهار مسلمانی می کردند، ولی در دل، کافر بودند، به دلیل این که در آیه، بیماردلان را عطف به منافقان می کند.

کسی که در آیات مربوط به غزوه احزاب دقت کند، در می یابد که بسیاری از صحابه در برابر آن سیل بنیان کن، تا چه حدّ مقاومت کردند! بسیاری از آنان از پبامبر صلی الله علیه و آله اجازه می خواستند که به بهانه این که خانه هایشان بی حفاظ است به مدینه برگردند، خداوند می فرماید: خانه هایشان بی حفاظ نیست، بلکه می خواهند فرار کنند، با این که با خدا عهد بسته بودند که نگریزند و عهد خدا مورد سؤال خواهد بود. (3)

1- احزاب: 22

2- همان: 12

3- «وَما هِیَ بِعَوْرَهٍ إِنْ یُرِیدُونَ إِلَّا فِراراً ...» همان: 13.