سیمای عقاید شیعه : ترجمه کتاب دلیل المرشدین الی الحق الیقین صفحه 316

که نام او جدّ بن قیس انصاری بود.

مسلم پس از این حدیث، از انس بن مالک نقل کرده که گفت: مردی از بنی نجار که از ما بود و سوره بقره و آل عمران را هم خوانده بود و کاتب پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هم بود، فرار کرد و به اهل کتاب پیوست، به او مقامی دادند و می گفتند که او کاتبِ محمد بوده است و برایشان اعجاب آور بود ...

ب. خدایا از کرده خالد به درگاه تو برائت می جویم

بخاری از سالم از پدرش نقل می کند: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، خالد بن ولید را به سوی بنی خزیمه فرستاد. او هم آنان را به اسلام فراخواند اما خوب نتوانستند بگویند «اسلمنا» (مسلمان شدیم) و به جای آن «صبأنا» می گفتند، خالد هم شروع کرد به کشتن و اسیر گرفتن آنان و به هر یک از ما اسیری را سپرد. روزی هم به ما دستور داد که هرکس اسیر خود را بکشد. گفتم: به خدا اسیرم را نمی کشم و یاران من نیز اسیر خود را نمی کشند. تا آنکه به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدیم و ماجرا را گفتیم. رسول خدا صلی الله علیه و آله دست خود را بلند کرد و دوبار فرمود: «خدایا، من از آنچه خالد انجام داده، به پیشگاه تو برائت می جویم». (1) تازه این شمشیر اسلام و قهرمان اسلام است که بی گناهان را یکی پس از دیگری می کشد، پیامبر صلی الله علیه و آله هم از جنایت او بیزاری می جوید. ولی همو پس از رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و آله، مردی نیکوکار و تیغِ بی نیام پیامبر به شمار می آید. هرچند مالک بن نویره را کشته و با زن او زنا کرده باشد. حال دیگران روشن است!

ج. پیشگویی از سرانجام ذوالخویصره

بخاری از ابوسعید خدری نقل می کند: در حضور پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بودیم و او چیزی را تقسیم می کرد. ذوالخویصره که مردی از بنی تمیم بود آمد و گفت: یا رسول اللَّه، عدالت کن. فرمود: وای بر تو، اگر من به عدالت رفتار نکنم پس دادگر کیست؟ اگر به عدل

1- صحیح بخاری، کتاب المغازی، بخش اعزام خالد بن ولید به سوی بنی خزیمه، حدیث 4339