- تقدیم... 6
- پیشگفتار 7
- درخواست اجازه بحث! 14
- حق جو 14
- حق شناس 15
- اجازه ورود در بحث! 15
- حق جو 16
- مبحث اوّل رهبری مذهبی، امامت در مذهب 16
- 1- چرا «شیعه» از مذاهب جمهور مسلمانان پیروی نمی کند؟ 16
- 2- امروز، بیش از هر زمان، به اتّفاق و یگانگی نیازمندیم. 17
- 1- «ادله شرعی» پیروی از «مذهب اهلبیت» را واجب می شمارد. 18
- حق شناس 18
- 2- مسلمانان دورانهای سه گانه نخستین، مذاهب جمهور را نمی شناختند. 19
- 3- دلیلی بر لزوم پیروی از مذاهب جمهور نیست. 20
- 4- جمع پراکندگی با احترام به «مذهب اهلبیت» انجام می شود. 21
- حق جو 23
- 1- اعتراف به گفته های «حق شناس» 23
- 2- درخواست دلیل تفصیلی 23
- حق شناس 24
- 1- حدیث ثقلین 24
- 2- تواتر حدیث ثقلین 25
- 3- کسی که به «عترت» متمسک نشود گمراه است. 26
- 4- تشبیه آنها به «کشتی نوح»، «باب حِطّه» و «امان از اختلاف در دین» 27
- 5- چرا آنها به «کشتی نوح»، و «باب حطَّه» تشبیه شده اند؟ 28
- درخواست احادیث بیشتر در این مورد 33
- حق جو 33
- حق شناس 34
- تعدادی دیگر از احادیث 34
- 1- در شگفتی فرو رفتن از این «احادیث صریح» و عدم توافق آن با رأی جمهور! 44
- حق جو 44
- 2- درخواست احتجاج با «آیات قرآن کریم» 45
- حق شناس 46
- حجّتهائی از «آیات قرآن کریم» 46
- 1- ایمان به «آیات خدا درباره اهلبیت علیه السلام» 80
- حق جو 80
- 2- تحیّر در جمع بین این ادلّه و آنچه اهل قبله برآنند! 81
- حق شناس 82
- 1- بیان اشتباه در آنچه به «اهل قبله» نسبت داده شده. 82
- 2- زمامداران و رؤسای امّت از «اهلبیت علیه السلام» عدول کرده اند. 83
- 3- کدام دادگاه «عادل» به گمراهی «متمسّکان به اهلبیت» حکم می کند؟! 84
- حق جو 85
- 1- دادگاههای «عادل» به گمراهی «متمسّکان به اهلبیت» حکم نمی کنند. 85
- 4- درخواست «نصوص خلافت». 86
- 3- گاهی گفته می شود: آنها سزاوارتر به تبعیّت هستند. 86
- 2- عمل به «مذهب خاندان رسالت» موجب برائت ذمّه می شود. 86
- مبحث دوّم رهبری عمومی خلافت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 87
- 1- اشاره به «نُصُوص»، اجمالاً 87
- حق شناس 87
- 2- نَصِّ «یوم اِنذار». 88
- چرا مُسلم و بخاری این حدیث را در صحیحین نقل ننموده اند؟ 90
- حق جو 90
- 1- درستی سَند این حدیث 91
- حق شناس 91
- 3- کسی که آنها را بشناسد، اِعراض آنان را بعید نمی داند. 92
- 2- علّت اینکه مسلم و بخاری از آن اِعراض کرده اند 92
- درخواست دلائل بیشتر 93
- حق جو 93
- 1- نص صریح به بیش از ده فضیلت از فضائل علی علیه السلام که در هیچکس وجود ندارد. 94
- حق شناس 94
- 2- علّت استدلال به این حدیث 95
- نقل تشکیک در سند «حدیث منزلت» از یک عالم سنّی 101
- حق جو 101
- حق شناس 102
- 1- «حدیث منزلت» از مسلّمترین اخبار است. 102
- 2- شواهدی که بر این حقیقت حکم می کنند. 103
- 3- اشاره ای به نقل کنندگان این حدیث از اهل سنّت 104
- 4- اشاره به «عمومیّت حدیث نزلت». 105
- 2- درخواست دلیل «عمومیّت حدیث منزلت» 109
- 1- تصدیق آنچه گفته شد، راجع به «سند حدیث منزلت» 109
- حق جو 109
- 2- پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم «علی» و «هارون» را همچون «فَرقَدان» تصویر می کند. 110
- حق شناس 110
- 1- بیان دلائلی بر «عمومیت حدیث منزلت» 110
- کِی و کجا «علی» و «هارون» همچون «فَرقَدان» تصویر شده اند؟ 118
- حق جو 118
- 2- روز عقد برادری 119
- حق شناس 119
- 1- روز «شُبّر»، «شُبیر»، و «مُشبر». 119
- 3- روز مسدود ساختن دَرها 120
- درخواست بقیّه دلائل 130
- حق جو 130
- 1- «آیه ولایت» و نزول آن درباره علی علیه السلام 131
- حق شناس 131
- 2- دلیل نزول آن درباره علی علیه السلام 132
- 3- توجیه استدلال به آن 133
- حق جو 137
- لفظِ «جمع» چگونه بر «مُفرَد» اطلاق می شود؟ 137
- حق شناس 138
- 1- عرب برای «مفرد» نیز تعبیر «جمع» می آورد. 138
- 2- شاهد این مطلب 139
- 3- نکته ای دقیق و لطیف در آیه مورد بحث 140
- 4- اشاره ای به «نُصُوص تأیید کننده» 140
- حق جو 141
- درخواست «نُصُوص تأیید کننده» 141
- 1- بیان «چهل حدیث» از «احادیث تأیید کننده» 142
- حق شناس 142
- 2- «ادلّه خلافت علی علیه السلام» مُعارض ندارد. 143
- حق جو 176
- درخواست «حدیث غدیر» از «طریق اهل سنّت» 176
- حق شناس 177
- اشاره به پاره ای از موارد «حدیث غدیر» 177
- حق جو 187
- آیا «حدیث غدیر» متواتر است؟ 187
- حق شناس 188
- 1- قوانین طبیعی اقتضای «تَواتُر حدیث غدیر» را دارد. 188
- 2- عنایت خداوند به آن 189
- 3- عنایت رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم به آن 190
- 4- عنایت امیرمؤمنان علیه السلام 191
- 5- عنایت سیدالشهداء علیه السلام 192
- 6- عنایت ائمّه دوگانه علیه السلام 193
- 7- عنایت «شیعه» به آن 194
- 8- «تَواتُر حدیث غدیر» از «طریق اهل سنّت» 195
- حق جو 208
- نقل «تأویل حدیث غدیر» از «اهل سنّت» و درخواست پاسخ 208
- حق شناس 210
- 1- «تأویل حدیث غدیر» امکان ندارد. 210
- 2- اشاره به «نص وراثت» 211
- حق جو 218
- 2- درخواست «حدیث وراثت» از «طریق اهل سنّت» 218
- 1- پذیرفتن «مفاد حدیث غدیر» و عدم امکان تأویل آن 218
- «علی»، وارث پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 219
- حق شناس 219
- حق جو 224
- درخواست «نصوص وصایت» 224
- «نصوص وصایت» 225
- حق شناس 225
- حق جو 229
- نقل دلیل مُنکرانِ «وصایت» 229
- حق شناس 231
- 1- «وصیّت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم به علی علیه السلام» را نمی توان انکار کرد. 231
- 2- روایات مورد استدلال منکران، «حجّت» نیست. 232
- 3- عقل و وجدان، به «وصیّت» حکم می کنند. 233
- چرا از حدیث «امّ المؤمنین» اعراض کردید؟ 243
- حق جو 243
- اشاره ای اجمالی به علّت اعراض از حدیث «عایشه» 244
- حق شناس 244
- درخواست تفصیل علّت اعراض از حدیث «عایشه»! 245
- حق جو 245
- حق شناس 246
- 1- تفصیل اِعراض از «حدیث عایشه» 246
- 2- «عقل»، حکم به «وصایت» می کند. 247
- 3- «اخبار صحیح» مُعارِض است با «ادّعای ام المؤمنین». 248
- حق جو 264
- با «اجماع امّت» بر بیعت با «ابوبکر» چه می کنید؟ 264
- حق شناس 265
- اِجماعی، نیست 265
- حق جو 273
- اهل سنّت می گویند: «اجماع» پس از رفع اختلاف، منعقد گردید. 273
- حق شناس 274
- «اِجماع» منعقد نشد و نزاع از بین نرفت. 274
- حق جو 281
- چگونه ممکن است «صحابه» نَصّی در مورد «امامت علی علیه السلام» شنیده باشند ولی از آن عُدول نمایند؟! 281
- 1- توضیحی بر «عُدول صحابه» از بعضی «نُصوص» 282
- حق شناس 282
- 2- دلیل باز نشستن «امام علی علیه السلام» از گرفتن حقّ خود 283
- درخواست مواردی که «متعبّد» به «نصّ» نشده اند 291
- حق جو 291
- حق شناس 292
- 1- «مصیبت روز پنجشنبه» 292
- 2- علّت عدول پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم از آنچه آنها را امر کرده بود. 293
- 2- درخواست سائر موارد 302
- حق جو 302
- 1- اعتراف به گفته های «حق شناس» 302
- سَرّیه اسامه 303
- حق شناس 303
- 2- درخواست بقیّه موارد 313
- 1- اعتراف به گفته های «حق شناس» 313
- حق جو 313
- 1- قسمتی از موارد 314
- حق شناس 314
- 2- اشاره به نصوصی دیگر که درباره «امام و عترت» است و «صحابه» به آن عمل نکرده اند. 315
- حق جو 316
- لطفاً آنها را بطور تفصیل بیاورید! 316
- اجابت درخواست 317
- حق شناس 317
- 2- چرا امام علیه السلام در «روز سقیفه» به «نُصوصِ خلافت و وصایت» استدلال نکرد؟ 325
- 1- «حق»- به روشنی- واضح گردید. «اَلحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین». 325
- حق جو 325
- 1- موانع امام علیه السلام از «احتجاج» در «روز سقیفه» 326
- حق شناس 326
- 2- اشاره به «احتجاجات» امام علیه السلام و دوستانش با وجود موانع 327
- حق جو 331
- چند وقت و کجا چنین احتجاجی نمودند؟ 331
- حق شناس 332
- 1- پاره ای از مواردِ احتجاجات امام (علیه السلام) 332
- 2- احتجاج حضرت زهراء (علیها السَّلام) 333
- درخواست احتجاجات دیگران 345
- حق جو 345
- 1- احتجاج ابن عباس 346
- حق شناس 346
- 2- احتجاج امام حسن و امام حسین (علیهما السَّلام) 347
- 3- احتجاج بزرگان شیعه که جزو «صحابه» بودند 348
- 4- اشاره به احتجاج آنان به «وصایتِ» پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 349
- حق جو 353
- کجا و چه وقت به «وصیّت» احتجاج نموده اند؟ 353
- بعضی از موارد استدلال به «وصیّت» 354
- حق شناس 354
- درخواست ادلّه «صحّت اسناد مذهب شیعه به ائمّه اهلبیت علیه السلام» 358
- حق جو 358
- 1- «تَواتُر مذهب شیعه» از ناحیه «ائمّه اهلبیت علیه السلام» 359
- حق شناس 359
- 2- تقدّم «شیعه» در تدوین علوم، از همان زمان صحابه 360
- 3- نویسندگانِ «شیعه» در زمان تابعین و تابعینِ تابعین 361
- 1- احتجاج ابن عباس 374
- حق شناس 374
- 2- احتجاج امام حسن و امام حسین (علیهما السَّلام) 375
- 3- احتجاج بزرگان شیعه که جزو «صحابه» بودند 376
- 4- اشاره به احتجاج آنان به «وصایتِ» پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم 377
- حق جو 381
- کجا و چه وقت به «وصیّت» احتجاج نموده اند؟ 381
- حق شناس 382
- بعضی از موارد استدلال به «وصیّت» 382
- حق جو 386
- درخواست ادلّه «صحّت اسناد مذهب شیعه به ائمّه اهلبیت علیه السلام» 386
- 1- «تَواتُر مذهب شیعه» از ناحیه «ائمّه اهلبیت علیه السلام» 387
- حق شناس 387
- 2- تقدّم «شیعه» در تدوین علوم، از همان زمان صحابه 388
- 3- نویسندگانِ «شیعه» در زمان تابعین و تابعینِ تابعین 389
- حق جو 416
- 1- گواهی می دهم که «شیعیان» بر همان راهی هستند که «ائمّه آل رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم» بوده اند. 416
- 2- پس از این بحث و بررسی، «حق» را یافتم و به «فلاح و رستگاری» رسیدم. 417
- حق شناس 418
- خداوند را به خاطر هدایتی که به سوی دینش فرموده، می ستایم. 418
کتاب ارزشمند و پرآوازه «اَلمُراجَعات» که بحق از بهترین کتابهای «مناظرات سنّی و شیعه» است. تألیف دانشمند بزرگوار و مصلح بزرگ حضرت آیه الله سیّد عبدالحسین شرفُ الدین موسوی عاملی می باشد.
این کتاب، مشتمل بر مباحثاتی است که میان ایشان و شیخ سلیم بشری رئیس وقت دانشگاه بزرگ الازهر مصر واقع شده است. ایشان بطور
کاملاً مستدل، منطقی و صریح «عقائد حَقّه امامیّه» را به نحوی «ثابت» کرده است که هرکس خواهان «حق» باشد راه را چنان روشن می بیند که هیچ عذری برای نپذیرفتن«مذهبِ حق» نخواهد داشت.
شخصیّت مؤلف اندیشمند، در جامعه اسلامی، بسیار معروف و مشهور است، و در مقدّمه این کتاب- بطور مختصر- از او یاد شده است.
و امّا راجع به اصل کتاب، بهتر است قضاوت را به عهده خوانندگان گرامی واگذار نماییم.
ترجمه این کتاب به قلم حجّه الاسلام آقای محمّد جعفر امامی منتشر شده است. و اینک برای آسانی مراجعه و استفاده بهتر جوانان،