ترجمه المراجعات : گفت و شنودهای مذهبی حق جو و حق شناس صفحه 195

8- «تَواتُر حدیث غدیر» از «طریق اهل سنّت»

خودشان «أولی» هستم؟» گفتند: «بلی». پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَولاهُ...» (هرکس من مولای او هستم «علی» مولای او است، بار خدایا! دوست بدار کسی که «علی» را دوست می دارد و دشمن دار کسی که «علی» را دشمن دارد!)(1)

و شما خوب می دانید که توطئه و دسته بندی سی نفر صحابی در کذب و دروغ (خصوصاً در آن شرایط) از چیزهایی است که «عقل» آن را نمی پذیرد. بنابراین، حصوص «تواتر» به مجرّد شهادت آنها قطعی است و هیچگونه تردیدی در آن نیست. این حدیث را هرکس که در «رحبه» بوده از آنها شنیده و به خاطر سپرده است که بعد از تفرّق و جدایی در اطراف، آن را منتشر ساخته اند، پس به همه جا رسیده است.

توجّه داشته باشید که «روز رحبه» در ایّام «خلافت امیر مؤمنان علیه السلام» اتّفاق افتاده، از طرفی مردم در سال 35 هجری با علی

علیه السلام «بیعت» نمودند، از ناحیه سوم باید دانست که «روز غدیر» در «حجّه الوداع» بوده است.

بنابراین، بین این دو روز («روز رحبه» و «روز غدیر») حداقل 25 سال فاصله شده بود و در این مدّت که «رُبع قرن» می باشد- در اثر همان

*****

1- رجوع کنید به ترجمه الامام علی بن ابی طالب از تاریخ دمشق (ابن عساکر شافعی) ج2 ص7 ح503 ط بیروت (با تفاوتی اندک).